«و قاتلوا فی سبیل الله الذین یقاتلونکم و لاتعتدوا

ان الله لا حیب المعتدین و اقتلوهم»

«حیث ثقفتموهم و خرجوهم من حیث اخرجوکم و الفتنه اشد من القتال»

و بجنگید در راه خدا با کسانی که با شما می جنگند و تجاوز و تعدی نکنید به درستی که خداوند تعدی کنندگان را دوست ندارد، هرجا آن ها را گیر آوردید بکشید و از همان جا که شما را بیرون کنید زیرا که فتنه از کشتن سخت تر است».

قرآن مجید: البقره 19

هر انسانی وظیفه دارد که وقتی آماده جهاد در راه خدا می شود وصیت های خود را بنویسد و به طرف جبهه ها حرکت کند پس بنابر وظیفه ای که داشتم وصیت نامه ام را شروع می کنم:

«الموت فی حیاتکم مقهورین و الحیاه فی موتکم قاهرین»

مرگ در زندگی ذلت بار شماست و زندگی در مرگ باعزت شماست». حضرت علی^(ع)

با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب امام خمینی نائی برحق امام زمان(عج):

وصیتم به پدرم: پدرجان امیدوارم که در شهادت من گریه نکنید و ناراحتی از خود نشان ندهید و هم چون ابراهیم محکم و استوار باش و بار روی گشاده ات دشمن را از صحنه بیرون کن و گشاده رویی تو فشنگی است که بر قلب منافقین فرود می آید در زندگی رنج ها و مشقت های زیادی را به خاطر من تحمل نمودی؛ امیدوارم که مرا به بزرگی خود ببخشی.

وصیتم به مادرم: مادرجان مرا حلال کن و از این فرزند حقیر خود درگذر، مادرم خواهشی که از شما دارم این است که در شهادت من گریه نکنی و اگر جنازة من به دست شما رسید در تشییع جنازة من از خود هیچ ناراحتی نشان ندهید؛ می دانم که غریزة هر انسان این است که وقتی فرزندی را به چنین سنی رسانده هم چون جان خود بلکه بیشتر دوست می دارد ولی باز هم می گویم که هم چون کوه استوار و محکم باش.

امام صادق^(ع) می فرماید: «المؤمن کالجبال الراسخ» «مؤمن هم چون کوه در برابر ناملایمات استوار است».

مادرم افتخار کن که چنین میوه ای را از شجرة خود در راه خدا دادی.

وصیتم به برادرانم: برادرانم احمدجان، محمودجان و رحمت الله مرا ببخشید و حلال کنید شاید در خانه ناراحتی های زیادر مرتکب شده ام.

برادران از خط روحانیت جدا نشوید که خط روحانیت خط اسلام است و تداوم خون شهیدان.

از انقلاب جدا نشوید که این انقلاب ثمرة خون هزاران شهید و مجروح است و بازماندگان شهدا و معلولین و مجروحین، چشم امیدشان به شما است.

و ای خواهران عزیزم: مرا ببخشید و حلال کنید. در نبودن من در جمع شما ناراحت نشوید و هم چون زینب راه برادرتان را ادامه دهید.

وصیتم به دوستان و جوانان عزیز: ای جوانان مواظب باشید که منافقین در شما رخنه نکنند و شما را به باد فنا دهند. باز هم ای جوانان از انقلاب، روحانیت، جلسات مذهبی و دینی جدا نشوید که جدا نشدن از این ها راه را نزدیک می کند تا انسان بتواند به کمال مطلق یعنی لقاءالله برسد. و اما ملتی که این ندا را سر می دهد: «اگر از آسمان ها بر ما تیر بارد و از کشته ها پشته ساخته شود و از خون سیل جاری شود باز هم فریاد خواهیم زد: «الله اکبر، خمینی رهبر»، هیچ وقت از مطالب فوق جدا نمی شود.

«السلام علینا و علی عبادالله الصالحین»

محمد عظیمی آرانی