حبیب الله مشرقيان سال 1340 در خانواده‏ اى زحمت‏كش و متدين در محله مبارزپرور ملاشكراللّه شهرستان آران و بيدگل پا به دنيا نهاد. دوران كودكى را به سختى سپرى نمود. شرايط سخت و ناگوار زندگى باعث شد او كه كودكى جدى و پرتلاش بود همزمان با تحصيل در فعاليتهاى كشاورزى و قاليبافى شركت نموده و بخشى هرچند مختصر از بار سنگين تأمين معاش را به دوش بگيرد.

همزمان با ادامه تحصيلش در دوره راهنمائى نهضت بيدارى مردم ايران به رهبرى امام خمينى (ره) شروع شد. او نيز با شركت در مراسم راهپيمائى و مجالس و برنامه‏ هاى مذهبى با امت امام همراه بود و دين خود را در اين حركت مقدس ادا نمود.

پس از پيروزى انقلاب و تحصيلش در دبيرستان بود كه جنگ تحميلى عراق عليه ايران شروع شد و با صداى هل من ناصر امام (ره) كه دلهاى همه سربازان خمينى (ره) را به تپش انداخت حبيب‏ اللّه نيز لبيك‏ گويان جبهه‏ هاى حق عليه باطل را مأمن و مأواى خود قرار داد.

او از عمليات رمضان در سال 60 با عضويت بسيجى در جبهه‏ حضور پيدا كرد و پس از مجروحيت در عملياتهاى خیبر و والفجر 1 تصميم گرفت خدمت مقدس سربازى را نيز در قسمت زرهى لشكر مقدس امام حسين عليه‏السلام بگذراند.

متانت، وقار، خوش‏رويى، تلاش وافر، كاردانى و تعهدش زبانزده همه بود تا جائى كه به‏ عنوان رزمنده نمونه و ممتاز لشكر از دست فرمانده شهيد حاج حسين خرازى جايزه لياقت دريافت نمود.

پس از اتمام دوران سربازى مجددا با عضويت بسيجى به همرزمانش در لشكر مقدس نجف اشرف پيوست و در گردان انبيا مشغول به خدمت شد. روح بيقرار و سوداى وصال به محبوب روح او را عاقبت در حين عمليات قادر در تاريخ 64/6/18 در منطقه اشنويه به ديدار حق برد و جسم پاكش پس از 8 سال در فروردين سال 72 به وطن بازگشت و در كنار ساير دوستان شهيدش در گلزار شهداى امامزاده محمد هلال‏ بن‏ على عليه‏ السلام آران ماوا گرفت.