وصیت نامه شهید نوراله مهدیه آرانی

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان

و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون

«گمان مبرید کسانی را که در راه خدا کشته می شوند مرده اند، بلکه زنده هستند و نزد خدا روزی می خورند».

در دریای خون شنا کنید تا به ساحل حقیقت برسید.

(حضرت علی^(ع))

با درود و سلام به پیشگاه دوازدهمین منجی عالم بشریت امام زمان^(عج) با درود و سلام ؟؟ نایب برحقش امام خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی و با درود و سلام بر ارواح پاک و طیبة کلیه شهیدان صدر اسلام و با درود و سلام بر کلیه مجروحین و معلولین انقلاب اسلامی وصیت نامه خود را به نام خدا و به یاد خدا آغاز می کنم:

چون هر کس وظیفه دارد که در لحظات آخر مرگش وصیت هایی را به هموطنان خود کرده باشد. من نیز به نوبة خودم لازم دانستم که چند وصیتی کرده باشم هدف و انگیزه رفتن من به جبهه جنگ حق علیه باطل این بود که در راه خدا جهاد و کوشش کرده باشم و تا اگر در این راه دینی بر عهده ام بوده باشد به این انقلاب ادا کرده باشم.

من از مدت ها قبل آرزو داشتم که اگر بتوانم هرچه زودتر روانه جبهه شوم اما توفیقی به دست نیاورده بودم. تا این که دیدم اسلام در خطر می باشد و امام نیز، رفتن به جبهه را برای همه بچه ها واجب کفایی دانست، دیدم که دیگر ماندن من در آران سودی ندارد و برای همین بود که تصمیم قطعی خود را گرفتم و روانه جبهة جنگ حق علیه باطل شدم.

وصیتم به پدر و مادرم: مادرم می دانم که در خانه شما را خیلی اذیت می کردم و از دست من واقعاً خیلی ناراحت هم می شدید، امیدوارم که از این به بعد من را ببخشید و آن شیری را نیز که به من دادی حلالم کنی و خیلی از تو متشکرم که به من اجازه دادی تا بتوانم در این جنگ حق علیه باطل شرکت کنم و تو نیز ای پدر گرامی که با زحمت ها و تلاش های روزانه ات نیازهای خانواده را فراهم می کردی، اگر تو را نیز اذیت و ناراحت کرده ام امیدوارم که به بزرگی و آن حق پدری که بر من داری من را ببخشی و حلالم کنی.

وصیتم به برادران و خواهرانم: وصیتم به برادرم علی: علی جان خوب می دانم آن موقعی که همراهت در تهران بودم و شما در ؟؟ بیمارستان بودی و آن یک هفته ای که من نزد شما بودم، واقعاً شما را خیلی اذیت کردم و حتی تا آن جا که از من دلخور شدی. ای برادرم امیدوارم که به بزرگی خودت تو نیز من را ببخشی و حلالم کنی زیرا بیشتر از همه برادرانت من بیشتر به تو ظلم کرده ام و امید است که من را حلال کنی. شما نیز ای برادران راه مستقیم که راه اسلام و الله است ادامه دهید و دست از امام خمینی بر ندارید.

وصیتم به خواهرانم: شما نیز با حجاب اسلامی و پوشش اسلامی در راه الله قدم بردارید و اگر به شما ظلم کردم من را ببخشید و حلالم کنید.

وصیتم به دوستان: ای دوستان با شرکت کردن در جبهه اسلام را یاری دهید و این مردمان مستضعف را از زیر بار این مستکبران نجات دهید. اگر از من ناراحت و نگران و شما را اذیت کردم من را به بزرگی و مهربانی خودتان ببخشید و حلالم کنید تا دیگر در آن دنیا نگرانی نداشته باشم.

در پایان از کلیه برادران و دوستان که از من کینه و دل خونی دارند من را ببخشید و حلالم کنند.

والسلام

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار

نوراله مهدیة آرانی

مورخ 22/ 08/ 1361