بسم اللّه الرحمن الرحیم

تَحْسَبَنَّ الَّذين قُتِلوا في سَبيلِ الله امواتاً بَل احياءً عِنْدَ رَبِّهِم يُرْزَقُون

«گمان مبريد كساني كه در راه خدا كشته مي شوند مرده اند بلكه زنده اند و در نزد پروردگارشان روزي مي خورند»

«قرآن كريم»

مادرم مرا ببخش از اين كه نامه ام خون آلود است زيرا چيزي كه باعث نوشتن اين وصيت نامه شده يك تكه چوب و مقداري از خون جوانان تيرخورده كه در روي دشت و بيابان سر به فلك كشده مي شده نوشته ام. مادرجان من با تمام قواي خود مي جنگم گرمي آفتاب تابستان باد سرد پاييز برف و باران سنگين زمستان را در جنگ تحمل مي كنم و خود را فداي اسلام و ميهن مي كنم. مادر من از جبهة جنگ نمي گريزم زيرا نمي خواهم ماية سرافكندگي تو باشم گرچه از كشته شدن من گريه مي كني اما هميشه سربلند خواهي بود و بايد افتخار كني كه پسرت را فداي مكتب قرآن و اسلام نموده اي و هميشه خواهي گفت او شجاعانه جنگيد و با افتخار كشته شد. سلام به تو اي پدرم اي پدر مهربانم اميدوارم چون حسين باشي و سلام به تو اي مادرم مهربانم كه اميدوارم چون ليلا مادر علي اكبر حسين صبر داشته باشي و سلام بر شما اي خواهرانم و اميدوارم كه هم چون بانوان صدر اسلام به اسلام و مسلمين خدمت كنيد و از برادرانم مي خواهند كه مرا ببخشند. مادرم براي من گريه مكني اگر سر در بدن نداشتم عزيزتر از امام حسين نيستم و اگر دست در بدن نداشتم عزيزتر از قمربني هاشم ابوالفضل نيستم و اگر جنازه ام هم به دست شما نرسيد عزيزتر از شهداي ديگر نيستم.

«والسلام»

اصغر برزگر آراني