به یاد 13 شهید مظلوم گروه صابرین در ارتفاعات جاسوسان

بمناسبت سالگرد شهادت 13 مجاهد یگان صابرین؛

ماموریتی که به آسمان منتهی شد

13 شهریورماه یادآور حماسه آفرینی جمعی از نیروهای یگان ویژه صابرین در مبارزه و مقابله با تروریست های گروهک تروریستی پژاک است.

شهادت در خانه جاسوسان؛ روایتی از 13 شهید یگان ویژه صابرین برای اهل جهاد 13 شهریور ماه یادآور حماسه آفرینی جمعی از نیروهای یگان ویژه صابرین در مبارزه و مقابله با تروریست های گروهک تروریستی پژاک است. ماموریتی که در سال 1390 به یگان ویژه صابرین نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی محول شد.

در جریان این عملیات 13 تن از نیروهای این یگان به شهادت رسیدند، مقصدی که آرزوی رسیدن به آن را داشتند. اینک به مناسبت سالگرد شهادت 13 شهید یگان ویژه صابرین در ارتفاعات شمال غرب کشور، خاطرات تعدادی از این شهدای والامقام را مرور می کنیم.

عبادت در کنار شهدا

همسر شهید کمیل صفری تبار: بعضی وقت ها نیمه های شب به بهانه ورزش کردن از خانه بیرون می رفت و نزدیک صبح به خانه بازمی گشت. یک بار تصمیم گرفتم او را تعقیب کنم. بعد از مدتی تعقیب دیدم که کمیل به مزار شهدای روستایمان «بیشه سر» می رود و در آن جا مشغول عبادت و نماز شب می شود.

کمیل نماز شبش را هم کنار شهدا می خواند، طولی هم نکشید که محراب نمازش آرامگاه ابدی پیکر پاک و مطهرش شد و کمیل ما سی و سومین شهید روستای بیشه سر شد.

دعایی که بعد از شهادت برایم خواند

همسر شهید محمد محرابی پناه: آخرین بار وقتی داخل ماشین با محمد نشسته بودیم احساس کردم دعایی را زیر لب زمزمه می کند. گفتم: «خب بلند بخون منم بشنوم!» از داخل کیفش دعای «جلیل الجبار» را بیرون آورد و گفت: «این برای تو باشد، هر وقت خواندی یاد من هم باش» و بعد بلندتر شروع به خواندن دعا کرد. حالا هر وقت آن دعا را می خوانم ناخودآگاه صدای محمد به گوشم می رسد. انگار او می خواند و من تکرار می کنم. بهترین ها همیشه می مانند، شاید در دید نباشند ولی در دل ماندگارند.

غسل شهادت در آب های سرد کردستان

همرزم شهید عباس عاصمی: در آن هوای سرد و بی رحم کردستان، در حالی که 2 نفر از نیروهای گردان «یا زهرا (س)» به شهادت رسیده بودند پای چشمه آب سرد غسل شهادت کرد، با این وجود گویا اراده خداوند بر این بود که این غسل شهادت، سال ها بر پیکر پاکش باقی بماند تا بلاخره در سال 1390 در ارتفاعات سردشت کردستان و در حالی که مشغول شناسایی دشمن و آماده سازی نیروها برای مقابله با دشمنان ایران اسلامی بود در خون خود غسل شهادت کند. به نظر من عباس سال ها قبل از شهادتش یعنی در همان روزی که در آن چشمه غسل شهادت کرد شهید شده بود.

آخرین پیامک به همسر

همسر شهید حسین رضایی: آخرین پیامکی که حسین برایم فرستاد این بود: «سلام ای مادر فرزندانم. ای شیرزن دلیر من، آنکه در قلبم جز تو و فرزندانم هیچ کس جایی ندارد. از اینکه سختی زندگی با من را تحمل می کنی ممنونم!»

من به وجود چنین همسری افتخار می کنم، حسین من هرگز تکرار شدنی نیست.

جایگاه آسمانی

همسر شهید شهید علی بریهی: دوست داشت همیشه هنگام خواب، به ستارگان نگاه کند؛ برای همین، تصویر بزرگی از ستارگان را دقیقا در بالای سرش چسبانده بود تا قبل از خواب چشمانش به آن ها بی افتد و ستاره های آسمان را خوب نگاه کند. حالا که شهید شده است احساس می کنم انگار او از همان اول هم می دانست که اهل زمین نیست، برای همین به دنبال جایش در میان ستارگان می گشت.

جعفرخانی بنا

دوست شهید محمدجعفر خانی: چند ماه پیش از شهادت، خدا توفیق داد و اسم من و جعفر برای سفر حج درآمد. او تاکید داشت که بدون همسرش به خانه خدا نمی رود. کار همسرانمان نیز هماهنگ شد و همگی باهم عازم حریم یار شدیم.

پس از زیارت خانه خدا از او پرسیدم وقتی کعبه را دیدی از خدا چه خواستی؟ گفت: «از خدا خواستم تا جایی که می توانم از دشمنانش را نابود کرده و خودم هم در این راه به شهادت برسم.»

از همان روز اول همه کاروان علاقه خاصی به او پیدا کرده بودند. یک پیرمرد بود که اصرار داشت بداند کار ما چیست، به هر بهانه ای می پرسید شما 2 نفر چه کاره اید؟ آخرش من به شوخی به او گفتم: «من پیمانکار ساختمانی هستم و جعفرخان هم بناست!» چند ماهی از شهادت جعفر گذشته بود که یک نفر با من تماس گرفت، صدایش می لرزید. حاجی همسفرمان بود؛ گفت: «بی انصاف! تو که گفتی جعفر بناست» و هق هق گریه می کرد.

منبع خبرگزاری دفاع مقدس