وصيّت نامه شهيد علی اصغر توسّلی ( شماره 1 )

بسم رب الشهداء و الصدیقین

« وَ لاَ تَقُولُوا لِمَن یُقتَل فِی سَبِیلِ اللهِ أموَاتٌ بَل أحیَاءٌ وَلکِن لا تَشعُرُونَ »

بقره – آیه 154

و کسانی را که در راه خدا کشته می شوند ، مرده نخوانید که زنده اند ، ولی شما نمی دانید .

- با درود بر حجت بن الحسن المهدی ارواحناله الفداء و با درود بر نائب برحقّش خمینی کبیر بنیانگذار جمهوری اسلامی و با سلام و درود بر خانواده شهیدان گلگون کفن انقلاب اسلامی و با سلام و درود بر ملّت مسلمان ایران ، ملّتی که با نثار خون خود درخت اسلام را آبیاری می کنند . ملّتی که هرچه خونش بر زمین

می ریزد بیش تر می خروشد و بیش تر در صحنه حاضر می شود .

- ای ملّت مسلمان و قهرمان ایران ! من از شما می خواهم که پشتیبان ولایت فقیه باشید و هر توطئه ای علیه ولایت فقیه را با نثار خون خود خاموش سازید .

ای ملّت مبارز ایران ! من از شمام می خواهم که تا آخرین نفس و تا آخرین قطره خون خود از اسلام و امام پشتیبانی کنید و تا نفس دارید امام را دعا کنید . این امامی که هر نفسش و هر کلامش میلیون ها مستضعف را نجات می دهد .

- ای ملّت مسلمان ! من از شما می خواهم که همیشه از رهنمودهای امام پیروی کنید . ای ملّت ! من از شما می خواهم مرا ببخشید .

- پدرم ! سلام ، إن شاء اللّه که حال شما خوب باشد . پدرم ! حالا دیگر وقت هجرت است . حالا دیگر وقت جهاد است ، وقت سرکوبی دشمن است . پدرم ! من حالا دیگر باید هجرت کنم ، هجرت به سوی معشوقم اللّه ، دیگر ماندن در این دنیا برای من فایده ای ندارد . پدرم ! باید بروم تا خونم ریخته شود و با ریختن خونم درخت اسلام آبیاری شود . پدرم ! باید بروم به ندای « هل من ناصر ینصرنی » حسین لبیک بگویم . پدرم ! اگر مرا هفتاد بار بسوزانند و دوباره زنده ام کنند دست از اسلام و قرآن برنخواهم داشت و به یاری رهبرم خواهم شتافت .

- مادرم ! سلام ، سلام من به تو مادری که از فرزند خود گذشتی و آن امانتی که از خدا گرفته بودی با عزّت و احترام به او تحویل دادی . مادرم ! حالا دیگر مرا ببخش که شاید برنگردم . مادرم ! من تا خون در رگهایم جاری است از اسلام و قرآن پشتیبانی خواهم کرد ولو این که سرم را هم از بدنم جدا کنند .

- مادرم ! شما باید ببخشید که در سنین کودکی شما را اذیّت کردم و شما را آزار دادم .

- برادرم ! سلام ، اکبر جان إن شاء اللّه که صحیح و سالم باشی . برادر جان ! من دیگر نمی آیم ، دیگر برنمی گردم از تو می خواهم که راه مرا ادامه دهی و سلاحم را برداری به جبهه حق علیه باطل بروی و تا خون در رگهایت جاری است از اسلام و قرآن و امام دفاع کنی و به منافق بگویی که ما با از دست دادن فرزندانمان دست از اسلام برنخواهیم داشت .

- خواهرم !سلام ، خواهرم ! سلام گرم مرا بپذیر . خواهرانم ! من دیگر به خانه

نمی آیم می روم تا درخت اسلام را آبیاری کنم و با نثار خونم از اسلام و قرآن پشتیبانی کنم . خواهرانم ! تنها خواهشی که از شما دارم حجاب خود را حفظ کنید . من از شما می خواهم که زینب وار باشید و با از دست دادن برادر خود ناراحت نباشید و برای دیگر خواهران الگو و نمونه باشید و از شما می خواهم که مرا ببخشید . خواهرانم ! حجاب شما کوبنده تر از خون سرخ من است . پاینده باد پرچم جمهوری اسلامی ایران .

- شعاری که در تشییع جنازه ام خوانده شود :

وصيّت نامه شهيد علی اصغر توسّلی ( شماره 2 )

بسم اللّه الرحمن الرحیم

« لن تنالوا البر تنفقوا مما تحبون و ما تنفقوا من شی فان اللّه به علیم »

آل عمران – آیه 91

- با درود به امام زمان ولی عصر (عج) و با آرزوی سلامتی نائب برحقّ امام زمان یعنی خمینی بت شکن و با آرزوی طول عمر رهبر ما و با سلام بروان پاک شهیدان صدر اسلام تاکنون و با درود به رزمندگان جبهه حق علیه باطل ای عزیزان

وصیّت نامه خو را شروع می کنم .

- از پدر ، مادر ، همسرم ، خواهرانم ، برادرانم ، عموجانم ، دیگر فامیل هایم ، دوستان ، آشنایانم و آن کسانی که در تشییع جنازه شرکت کرده اند می خواهم پیرو ولایت فقیه باشید و یک لحظه از آن جدا نشوید .

- ای عزیزان ! این را هم به شما بگویم همه کس نمی توانند ولایت فقیه را

عهده دار شود ، ما کسانی را داشته ایم که در زمان حضرت علی (ع) که معاویه و عثمان و ابوبکر می گفتند ولایت از ماست امّا می بینیم در این که ولایت فقیه و

امام زمان (عج) که خودش به چشم در غیب است ، نماینده اش امام خمینی داده است .

- ای برادران ! همه با هم فکر کنیم و همه با هم باشیم و همه با هم به ریسمان الهی چنگ بزنیم ، همه ما مسلمانان باید به مثل اعضای یک خانواده باشیم و از روحانیّت مبارز و مکتبی جدا نشویم .

- اینجانب وظیفه شرعی خود دانستم که به جبهه حق علیه باطل رفته و تا آن جایی که توان و خون در جانم باشد برای اسلام و قرآن عزیز و ناموسم دفاع کنم ، امیدوارم که خدای بزرگ و ائمه اطهار (ع) این خدمت کوچک را از من قبول بگردانند .

- همسر عزیزم ! اگر من به درجه رفیع شهادت رسیدم فرزندم ابوالفضل را با لباس شاد به بیرون بفرست .

- پدرم و مادرم و همسرم و برادرانم و خواهرانم ! امیدوارم که در طول این چند سال که با شما زندگی کرده ام ، اگر موقعی از فرمان شما سرپیچی کرده ام و اگر موقعی با شما تندی کرده ام مرا به لطف و کرمتان ببخشید ، إن شاء اللّه خدای متعّال از تمام شماها راضی باشد .

- ای عزیزانم ! زندگی یک کلاس درس بیش نیست که انسان دیر یا زود باید امتحان خود را پس بدهد و من برای نابودی دشمنان اسلام داوطلب به جبهه رفتم شاید موقع امتحان فرا رسیده باشد . اگر شما را تنها گذاشتم مرا ببخشید . باز تکرار

می کنم از روحانیّت جدا نشوید .

والسّلام