گوهرهای ماندگار شهرستان آران و بیدگل
گوهرهای ماندگار شهرستان آران و بیدگل
سیدمحسن توفیقی نوش آبادی
سیدمسلم
بسیجی
1346/11/23
شهر نوش آباد
1365/10/04
خرمشهر
گلزار شهدای امام زاده محمّد (ع) نوش آباد
سیّدمحسن توفیقی نوش آبادی در بیست و سوّم بهمن ماه 1346 در نوش آباد در خانواده ای کارگر به دنیا آمد. او از دوران نوجوانی در امور مذهبی و فرهنگی فعال بود، در انجمن اسلامی مدرسه فعالیِت چشمگیری داشت و کتابخانه مسجد نور با پشتکار او راه اندازی شد. او در نوجوانی و به هنگام ادای نماز با انداختن عبا بر دوش خود می گفت: باید با حالت معنوی بیشتری به نزد خداوند رفت.
با شروع جنگ عراق علیه ایران، او هم چون دیگر جوانان ایرانی با احساس مسئولیِتی که داشت در سن 15 سالگی برای امور فرهنگی عازم جبهه های جنگ شد تا این که در سال 1365 در گردان های رزمی سپاه پاسداران سازماندهی شد و در عملیّات کربلای 4 در جزایر جنوب خرمشهر شرکت کرد.
سیدمحسن در همان عملیات و در تاریخ 4 /1365/10 از ناحیه ی پا به شدت مجروح شد. او را به بیمارستان شهید بقایی اهواز منتقل کردند ولی به علت جراحت و خونریزی شدید در تاریخ 1365/10/5 به فیض شهادت نائل آمد.
از خصوصیات شهید میتوان گفت: «ایشان به نماز اوّل وقت خیلی اهمّیّت میدادند. نمازهایش را پنجگانه میخواندند و نماز شب را هیچگاه ترک نمیکردند. روزهای دوشنبه و پنجشنبه را روزه میگرفتند. تمام پول توجیبیاش را خرج نوار و کتابهای علمی و مذهبی میکرد. نمازهای جماعتش را به حاج شیخ علی آقا نجفی اقتدا میکردند.
برای بچّه های دوره ی ابتدایی و راهنمایی کلاسهای قرآن برپا میکرد. تمام پنجشنبه ها به گلزار شهدا دارالسّلام میرفت. هیچگاه دعای کمیل و دعای ندبه ی او ترک نمیشد.
همانند جدّش پیغمبر با بچّه ای خردسال خیلی مهربان بود و در سلام کردن پیشی میگرفت.»
بسم الله الرحمن الرحیم
اشهد ان لا اله الاالله و اشهد ان محمد رسول الله و اشهد ان علیاً ولی الله
با درود و سلام خدمت منجی عالم بشریت و یگانه ناخدای کشتی اسلام آقا امام زمان (عج) و نائب آن حضرت امام امت خمینی بت شکن و امید امام آیت حق منتظری و امت امام و کلیه کسانی که در هر لباسی و در هر مکانی در حال خدمت به اسلام و مسلمین و انقلاب هستند و با سلام و درود خدمت شهدا و مفقودین و مجروحین و اسرا و به امید اعطای صبر و اجر از جانب ایزد منان به خانواده های گرامی آنها چند کلمه ای را به عنوان وصیت نامه می نویسم ولی نمی دانم که برای که بنویسم. برای ملتی که درس شهادت و شهادمت را از او آموختم یا برای پدر و مادری که چگونه زیستن را به من آموختند.
اما شاید هنوز هم کسانی باشند که خورشید حقیقت را درک نکرده باشند. ای برادران و خواهران؛ قدر این نعمت الهی امام امت را بدانید و او را دعا کنید . سعی کنید وصیت نامه های شهدا را بخوانید و به آن عمل کنید شهدایی که خود چون شمعی سوختند و راه را برای ما روشن نمودند.
برادران و خواهران دانش آموز؛ امیدان آینده کشور؛ کسانی که چشم امید امام امت هستید سعی کنید درس هایتان را با جدیت تمام بخوانید و آینده کشور را حفظ کنید در انجمن های اسلامی مدارس شرکت فعال داشته باشید در کنار مسئله تعلیم و تعلم تزکیه را نیز فراموش نکنید هوای نفس خود را نیز کنترل کنید و اختیار او را در دست بگیرید خود را در اختیار او نگذارید. در انتخاب دوست برای خود دقت کنید. فرهنگ اسلامی را در مدارس گسترش دهید و پیرو ولایت فقیه باشید و در خط روحانیت اصیل انقلاب.
به دنیا دل نبندید و کارهای خود را برای خدا انجام دهید که به فرموده امیرالمومنین علی(ع) اوصیکم بتقوی الله و نظم امرکم.
و هم چنین امام امت می فرماید : تقوی را تقوی را تقوی را نصب العین خود قرار دهید .
انشاءالله که برادرانم سلاح بر زمین افتاده مرا بردارند و راهم را ادامه دهند. در مراسم نماز جماعات و مراسم دعای کمیل و ادعیه دیگر شرکت کنید.
و اما پدر و مادر عزیزم از شما و دیگران حلالیت می طلبم و باید ببخشید که اگر نتوانستم فرزندی نمونه برای شما باشم به هر حال امانتی از جانب خداوند متعال در پیش شما بودم و زمانی می بایست این امانت را برمی گرداندید و چه زمانی بهتر و حساس تر از این موقع.
امیدوارم همان طور که در تربیت این فرزند حقیر کوشش تمام کردید و در تربیت دیگر فرزندان تان هم جدیت کامل داشته باشید. خیلی حق به گردن اینجانب دارید که اگر نتوانستم آنها را ادا کنم باید ببخشید.
به امید پیروزی نهایی.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
به امید پیروزی نهایی رزمندگان اسلام بر کفر جهانی.
توفیقی 1365/9/30
