عبّاس حقیقی آراني در اوّل فروردین ماه 1344 در خانواده ای مذهبی، متدیّن و عاشق اهل بیت عصمت و طهارت^(ع) متولد شد. او در دامن مادری پرورش یافت که عشق به اهل بیت^(ع) و اهمیت به نماز و قرآن، سرلوحه زندگی اش بود. عبّاس، دوران ابتدایی و راهنمایی را در مدارس شهید نوذریان و شهید خدمتی گذراند و پس از آن تحصیل را رها کرد.

سیزده ساله بود که نهضت انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی^(ره) شکل گرفت. ایشان خیلی فعّال و پرشور در راهپیمایی ها و علیه رژیم پهلوی شرکت می کرد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی وارد بازار کار شد. حدود دو سال از اشتغال به کارش می گذشت که جنگ عراق علیه ایران شروع شد. او به علت علاقه­ ی وافری که به حضور در دفاع مقدّس داشت، به تهران اعزام و در دوره­ ی آموزشی شرکت کرد و پس از گذراندن آموزش های لازم، راهی جبهه های بانه در کردستان شد.

سن عبّاس براي اعزام به جبهه بسیار کم بود. برای همین، خانواده اش با رفتن او مخالفت کردند. اين ممانعت باعث ناراحتي عباس شد به گونه اي كه دست از غذا خوردن كشيد. اين اعتصاب غذا بالاخره والدينش را واداشت كه با جبهه رفتن او موافقت كنند.

بعد از آن که عبّاس رضایت خانواده را گرفت، حالا اين بسیج کاشان بود كه به علت کمی سن از ثبت نام او خودداری مي كرد. او برای كسب رضايت مسئولان بسيج، مادرش را به قم برد. اين سفر، مسئولان بسيج را راضي كرد. او بالاخره در قم ثبت نام کرد و در نهایت به جبهه اعزام شد.

در تاریخ 1360/5/6 حدود یک ماه از حضورش در بانه می گذشت که شلیک گلوله بالگرد دشمن بعثی به اتوبوسي كه عبّاس به همراه ديگر برادران رزمنده سوار آن بودند، باعث شهادت جمعي از رزمندگان شد كه عبّاس هم در ميان آنان بود. با اين شهادت، روح مشتاق عبّاس در جوار حق آرام گرفت.