منوچهر در مرداد سال 1346 به دنيا آمد. دورة ابتدايي را به صورت شبانه گذراند و روزها در كارهاي خانه از جمله در مواظبت کردن از خواهر و برادرهاي كوچك­تر خدمت­گزار مادر بود. هم چنين در كارهاي كشاورزي، قالي­بافي و دامداري كمك خرج خانواده بود. منوچهر عشق و علاقة زيادي به ورزش از جمله فوتبال و شنا داشت و هر آن­چه از كارهاي خانه، دامداري و كشاورزي به او سپرده مي­شد؛ تمام و كمال انجام مي­داد و وقتی كارش تمام مي­شد با ذوق و شوق به فوتبال يا شنا مي­رفت. آن چه امروز از زبان خانواده­اش مي­شنويم توجّه خاصّ این عزيز به خواندن نماز اوّل وقت است. مادر شهيد مي­گويد: بعضي شب­ها منوچهر در دامداري مي­ماند، صبح زود كه به سراغش مي­رفتم تا براي نماز صبح بيدارش كنم همين كه وارد مي­شدم؛ مي­گفت: مادر! خيالت راحت باشد، نمازم را خوانده ­ام. با مجروح شدن برادر بزرگترش، تصميم گرفت پا جاي پاي برادر بگذارد و در جبهه­ ها حضور يابد. از اين جهت آموزش نظامي ديد و به عنوان سرباز سپاه در ميان سلحشوران گردان امام محمّد باقر^(ع) لشکر 14 امام حسین^(ع) حاضر شد و با شور و شوق در عمليّات كربلاي 4 شركت كرد. شب عمليّات شادي و آرامش در چهره­اش ديده مي­شد و اين نشان از قبولي او در مدرسة شهادت بود. گروه تفحّص پيكر پاك منوچهر را پس از 29 سال پيدا کرد و سپس با احترام زیاد و بسيار باشكوه روي دوش مردم استان اصفهان و سپس روي دستان مردم شهيدپرور آران و بيدگل در تاریخ 1394/05/20 تشييع گردید و در گلزار شهداي امامزاده محمّدهلال^(ع) در كنار دوستان شهيدش به خاك سپرده شد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد