شهيدان ناشناخته باقي خواهند ماند چرا كه بلندتر از ذهن ما پركشيده­اند.

از شهدا سخني نمي­توان گفت اين جا صحبت از عشق است و قلم در ترسيم­اش بر خود مي­شكافد.

شهدا با عشق به خداي بزرگ به معشوق خويش پيوستند و ما هنوز در خم يك كوچه هم نيستيم.

خداوندا، اين عزيزان از خود گذشته را در جوار رحمت خود بپذير و ما را از قيد و بندهاي خودبيني و خودخواهي نجات فرما.

پدرم و مادرم! از تمام مردم عزيز روستاي يزدل حلاليت بطلب تا اگر به اميد خدا به شهادت رسيدم با باري سبك به سويش رفته باشم.

در تشييع جنازة من گريه نكنيد و اشك نريزيد تا همه بدانند و ببينند كه ايت عروسي برمن زيبا شده است.

اگر چشمان من باز بود، بگذاريد باز باشد تا با ديدة باز به سوي معبودم بشتابم.