ابوالفضل رحیم در اوّل خردادماه 1346 در خانواده ای متدین و مذهبی در شهرستان آران و بیدگل متولّد شد. او در دامان مادری عفیف، مؤمن و با رزق حلال پدری سخت کوش و زحمت کش پرورش یافت.

یازده ساله بود که طنین پیروزی انقلاب اسلامی، او و دیگر هم محلی هایش را غرق در شادی کرد. ابوالفضل از همان کودکی، عشق به همه ­ی خوبی ها، خمینی کبیر، را در دل احساس کرد و قلبش را پیمانه ­ی محبت او نمود.

تحصیلاتش را تا دیپلم طی کرده بود که دریافت جانش تشنه­ ی معارف دیگری است. بنابراین به حوزه­ ی آیت الله یثربی کاشان رفت و به صف سربازان امام زمان^(عج) پیوست.

شهید رحیم، همراه با تحصیل و جهاد اکبر، از جبهه های نبرد ایمان و کفر، غافل نبود و به دنبال فرصتی بود تا دین خویش را نسبت به انقلاب و امام ادا کند. این آگاهی به زمان، طلبه­ ی جوان را بر آن داشت تا در کسوت یک بسیجی از سوی لشکر14 امام حسین^(ع) به جبهه بشتابد. او گاهی به عنوان امدادگر و گاهی در لباس رزم، به جبهه رفت و جلوه هایی از صفات جلال خداوندی را به نمایش گذاشت.

وقتی عملیّات والفجر8 به قیمت خون هزاران جوان به پیروزی رسید و فاو به تصرف نیروهای ایران درآمد، ابوالفضل و دیگر غیورمردان ایران بسیار جنگیدند و در راه حفظ دستاوردهای خون شهدا و حفظ متصرّفات این عملیات بسیار کوشیدند.

در سوّمین اعزام و در تداوم این راه خونین، ابوالفضل نیز در تاریخ 1366/2/9 با اصابت خمپاره ای، فاو را سرشار از هلهله­ ی ملکوتیان کرد. پیکر غرقه به خونش دو روز بعد، بر فراز دستان دوستان و آشنایان در گلزار شهدای امامزاده محمّدهلال بن­ علی^(ع) آران و بیدگل به خاک سپرده شد.