وصیت­نامۀ شهید اسلام و قرآن ماشاالله رحیمی

بسم­ ربّ الشهداء و الصالحین

الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل­الله باموالهم و أنفسهم أعظم درجه عندالله و اولئک هم الفائزون. (قرآن کریم)

آنانکه ایمان آوردند و هجرت کردند و جهاد نمودند در راه خدا با مالهایشان و جانهایشان بزرگترین مرتبه را در نزد خدایشان دارند و اینان از گروه کامیاب شدگانند.

باسلام و درود به پیشگاه مقدس آقا و مولایمان حضرت بقیه الله الاعظم امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریفه و سلام و درود به نائب برحقش حضرت امام خمینی که با انقلاب خونبارش مستضعفان جهان را سرافراز نمود و راه سرخ شهادت را به ما نشان داد و سلام بر رزمندگان شجاع و دلیر ایران اسلامی که در جبۀ داخلی و خارجی کاخ ابرقدرتها را به لرزه درآورده­اند و کاخ طاغوتیان و صدام و صدامیان کافر را به لرزه انداخته و کاخهای ظلم آنها را فرو می­ریزند.

اینجانب ماشاالله رحیمی خیلی خوشحالم و خداوند متعال را شاکرم که این سعادت را به من عطا فرموده تا بتوانم در جبهه های کردستان و در سنگر رزمندگان اسلام بیایم و در این جبهۀ اسلام بر علیه کفر در کنار عزیزان رزمنده باشم. و اکنون که این وصیت­نامه را می­نویسم باید بگویم که من آگاهانه در راه اسلام و قرآن قدم برداشته و همۀ امید من این است که بتوانم قدم مثبتی برای یاری از رهبر عزیز خود و انقلاب اسلامی ایران بردارم.

وصیّت من به پدر و مادر زحمتکش و عزیزم و مهربانم

پدر و مادر گرامیم این را بدانید که شما گرچه بخواهید یا اینکه نخواهید، اگر من لیاقت شهادت در راه خدای متعال را داشته باشم این سعادت بزرگ را پیدا خواهم کرد و این را هم بگویم که اگر شهید شدم و اگر جنازه­ ام در جبهه ها گم شد و یا پیکر پاره ­پاره­ ام را برای شما نیاوردند ناراحت نباشدی و غصه نخورید و افتخار کنید که خداوند چنین سعادت و لیاقتی را به من عطا فرموده است. در مصیبت و هجران من صبر کنید و این را بدانید که خداوند صابرین را دوست می­دارد.

پدر و مادر عزیزم هر وقت خواستید برای من گریه کنید بر مصیبت جانگداز اباعبدالله حضرت سید الشهداء و علی­ اکبر جانش گریه کنید که اجری بس بزرگ دارد.

وصیتم به برادران عزیز و بزرگوارم این است که برای رضای خدا و پیشبرد اهداف اسلام و قرآن قدم بردارید و در این راه ثابت قدم باشید و از شما می­خواهم که در دوران پیری پدر و مادر عزیزمان از آنها احترام بگیرید و خوب از آنها سرپرستی کنید.

وصیتم به خواهران عزیزم این است که پیرو مکتب مقدس حضرت صدیقۀ طاهر زهرای اطهر باشید و زینب­ وار زندگی کنید و قهرمان کربلا زینب­ کبری را الگوی خود قرار دهید در پایان وصیّت من به اُمّت قهرمان و شهید­پرور این است که پیرو اسلام و مکتب قرآن و رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران امام خمینی باشید و از ولایت فقیه پشتیبانی کنید که سعادت دنیا و آخرت در این اهداف مقدس می­باشد نمازجمعه و جماعات را ترک ننمائید و سنگرهای مساجد الهی را پر کنید و بدانید که وحدت و صفوف شما در مساجد و مجالس مذهبی مُشت محکمی بر دهان دشمنان اسلام و قرآن می­باشد در پایان از همۀ شما می­خواهم که مرا حلال کنید. از پدر و مادر خود نیز حلالیت می­طلبم که برای من زحمات زیادی را کشیده­اند و این چند بیت اشعار را برای مادر خودم می­نویسم.

از غم من نکنی ناله و زاری مادر تو خبر از پسر خویش نداری مادر

من شهیدم به دو عالم شده­ ام کام­روا تا تو بر لب سخن شکوه نیاری مادر

چه مقامی به از این است ک در راه خدا جان ناقابل خود را بسپاری مادر

شهدا زندۀ تاریخ جهانند بدان پس مبادا که مرا مرده شماری مادر

31/4/1363 ـ روز یکشنبه ـ ماشااله رحیمی