درسال1343درخانواده ای مذهبی ، درمحله چهارسوق آران دیده به جهان گشود. ازدوران طفولیت به دلیل جو مذهبی خانواده،نهال ایمان و محبت اهل بیت عصمت و طهارت در وجودش بارورگشت.حسین اخلاقی نمونه والگو داشت که دوستان واطرافیان شیفته اخلاق نیکووفضایل انسانی ایشان بودند.

با آغاز قیام امت حزب الله به رهبری امام خمینی ( قدس سره ) ، جهت سرنگونی نظام استبدادی ستمشاهی و برقراری حکومت اسلامی دوشادوش اقشار مختلف مردم در درگیریهای خیابانی و تظاهرات و راهپیماییها و مجالس شرکت فعال و گسترده داشت و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ، همچنان به فعالیت و پاسداری از حریم اسلام و قرآن مشغول بود.

با شروع جنگ تحمیلی مزدوران استکبار جهانی به میهن اسلامی ، خود را برای مبارزه با کفار بعثی آماده کردو به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین زمان پاسخ گفت و به سوی جبهه های حق علیه باطل شتافت.وی با مراجعه به بسیج و گذراندن دورة آموزش در سال 1360 ، مدت 4 ماه در کردستان در نبرد با گروهکهای پلید و مزدوران بعثی پرداخت و پس از بازگشت از غرب، به جبهه جنوب عزیمت نمود.

حسین سلطان محمدی در عملیات رمضان بر اثر اصابت ترکش خمپاره از ناحیه پا به شدت مجروح گردید و پس از بهبودی مجدداً به جبهه های نبرد رفت و در اکثر عملیاتهایی که در جبهه جنوب انجام گرفت شرکت فعال داشت.

حسین، در سال 1362 بار دیگر از ناحیه سر و پا مجروح گردید. حسین مدت 4 سال بطور مستمر و پیگیر در جبهه های نور علیه ظلمت ،در مبارزه با کفار و دشمنان متجاوز بعثی شرکت کرد و بالاخره او که شیفته شهادت و دلباخته حضرت اباعبداله الحسین ( u ) بود ، با روحیه ای والا در عملیات افتخار آفرین والفجر 8 شرکت نمود و در ساعت 3 بعدازظهر تاریخ 1364/11/30 ، در پاتک دشمن در جاده فاو – اُم القصر بر اثر اصابت خمپاره مزدوران بعثی سر و دستش قطع گردید و به آرزوی دیرینه اش که همانا شهادت در راه آرمانهای الهی و اسلامی بود، رسید و به لقاءالله پیوست.

روحش شاد،یادش گرامی و راهش مستدام باد.