بسم الله الرحمن الرحیم

بسم رب الشهدا و الصدیقین

یا ایها الذین آمنوا خذوا حذرکم فانفروا و اثبات انفروا جمیعا

ای کسانی که ایمان آورده اید آمادگی خود را حفظ کنید و در دسته های متعدد یا به صورت دسته ای واحد به سوی دشمن حرکت کنید.

این خون شهیدان است که خون ملت های مسلمان را به جوش آورده است. «امام خمینی»

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان وصيت نامۀ اینجانب سیدیوسف سیدیان را شروع می نمایم.

السلام علیک یا اباعبدالله الحسین^(ع) ای آزادمرد جنگجوی السلام علیک یا سالار شهیدان السلام علیک یا پسر فاطمه^(س) که نامت سرچشمۀ خون و سرخی است و سلام بر تمام کسانی که راه حسین^(ع) را برگزیده اند و به پیام هل من ناصر ینصرنی او جواب مثبت دادند و راهش را ادامه می دهندو با درود بیکران نثار رهبر پرتوان و عالیقدر و بنیانگذار انقلاب اسلامی نائب الامام حضرت آیت الله العظمی خمینی کبیر و سلام بر آن هایی که با شهادت شان درختی را آبیاری کردند که نهال آن را حسین بن علی^(ع) نشانیده و با خون سرخ و گرم طفل شش ماهه اش علی اصغر^(ع) آبیاری نموده. آری دوستان و آشنایان امروز نوبت ماست امروز که روز خوشه چینی است. امروز وقت آن رسیده که آرزوهایی که سال های سال چشم انتظاری آن را می کشیدیم برآورده شود از سال57 قطعاً گفتیم و تا این آخرین لحظه عمر هم می گوییم که مکتبم و مذهبم اسلام راستین است به پرچمداری نائب الامام خمینی کبیر و نیز هر لحظه می گوییم و هرگز جز این نخواهم گفت که اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمد رسول الله و اشهد ان امیر المؤمنین علیا ولی الله. به راستی که شهادت می دهم نیست خدایی به جز خدای یکتا و نیز شهادت می دهم که محمد^(ص) فرستاده به حق خداوند تبارک و تعالی و خاتم النبیین است و شهادت می دهم که علی ولی خدا امیرمؤمنان است.

خداوندا، ای خالق محبوب. ای معبود و ای فریادرس کمکم کن، ناتوانم تکیه گاهم تویی ای رحم کننده مهربان تو تنها فریادرسم هستی.

خداوندا ضعیفم، ناتوانم، با کوله باری از گناه و معصیت به سوی تو روی آورده ام و تنها امیدم و تنها یاورم و تنها پشتیبان و رحم کننده ای که سراغ دارم تویی، خداوندا بار پروردگارا گناه بسیار انجام داده ام ولی به درگاه تو روی آورده ام و توبه نموده ام چرا که اطمینان داشتم که گناهان مرا می بخشی. در قرآن می فرماید: «الا من نال و امن و عمل عملاً صالات اولئک یبدل الله سیئاتهم حسنات»(فرقان/ 70) «مگر کسی که توبه کند ایمان بیاورد و عمل نیک انجام دهد خداوند گناهانش را مبدل به حسنه و نیکی می گرداند.»

آری اگر تا به حال من شعار مسلمان بودن و شیعه بودن می دادم از این پس شعار را می خواهم به امید پروردگار عالمیان به مرحله عمل برسانم چرا که هیچ موقع با شعار من و تو و او کلاً مسلمانان هرگز اسلام پیروز نمی شود. تنها راه پیروزی و موفقیت اسلام عمل صالح و عمل به آن چه که در قرآن آمده شده می باشد و این تنها رمز پیروزی ماست. عمل به دستورات خداوند و نبی خدا محمد بن عبدالله^(ص) خاتم النبیین است. خداوند در قرآن صریحاً می فرماید: یا قوم انما هذه الحیوة الدنیا متاع و ان الا خواهی دارالقرار. یعنی ای قوم دنیا جز کالای فریبنده چیزی نیست تنها آخرت جایگاه آسایش و آرامش است.

و امام وقتی روی به سوی او آوردی چه زیبا از تو پذیرایی می کند و چه زیبا میزبان از میهمان خود میهمان نوازی می کند.

من طلبنی وجدنی و من وجدنی عرفنی و من عرفنی عشقنی و من عشقنی عشقته و من عشقته قتله فعلن فاذا و من علی دیته فانما دینه: یعنی مرا طلب می کنی. سعی کن پیدا کنی و هنگامی که پیدا کردی مرا می شناسی وقتی مرا شناختی عاشقم می شوی وقتی عاشقم شدی و من نیز عاشق تو می شوم و بعد تو را می کشم وقتی تو را کشتم آن گاه خون بهای تو خودم خواهم بود و تو خون من خواهی شد.

روزگار گذشت وما در خواب غفلت باقی ماندیم و تکانی به خود ندادیم که چرا آفریده شدیم و آفریدن مان به خاطر چیست و به کجا خواهیم رفت و چگونه خواهیم رفت. اینک اسلام به کمک من و تو احتیاج دارد اینک که بهترین سعادت را می توان دریافت نمود اینک می توان به آرزوهای دیرینه رسید اینک که زمانه اقتضاء کرده و بهترین موفقیت و بالاترین سعادت نصیب مان شده چرا باید از این زمان حساس و نایاب به طور احسن استفاده ننمود؟ بارها می گفتم ای کاش در آن زمان بودم و هل من ناصر ینصرنی امام حسین^(ع) را لبیک می گفتم ولی آیا تا به حال فکر این را می کردیم که روزی که همانند گذشته نائب الامام خمینی کبیر یاور مستضعفان جهان قلب کشور ایران برخیزد و برای راهنمایی مردم رنج کشیده بکوشد و با دشمنان قرآن به مبارزه برخیزد و بگوید هل من ناصر ینصرنی ولی ما جواب نائب الامام را که همان جواب امام حسین^(ع) سالار شهیدان است ندهیم. آری اگر آرزویت این بود که کاش در روز عاشورا در سرزمین کربلا به هل من ناصر ینصرنی حسین^(ع) لبیک می گفتم حالا بهترین موقعیت است برای جواب حسین زمان در سرزمینی به وسعت چندین برابر کربلا و روزهایی همانند روز عاشورا که می بینی از غرب تا به جنوب و از پنجاه و نه تا به شصت و دو در کنار هزاران هزار پیچ و خم زندگی راهی به روشنی آفتاب و به زیبایی گل آتشین لاله نمایان است. آن ها که به ندای حسین^(ع) لبیک گفته در این مسیر به انتها قدم نهاده اند و آن ها که پشت به این راه نمودند به آتش دوزخ گرفتار خواهند شد و به پلیدی و ظلمت کشیده خواهند شد. راستی هیچ فکر کرده اید که در چه زمانی زندگی می کنید و چه نعمت بزرگی نصیب مان شده است. سفرۀ نعمت خدا گسترده شده است و من به هیچ وجه باور نمی کنم که این همه سعادت نصیب ما شده و هرکس می تواند با مقداری توجه بر سر سفرۀ بی انتهای باشکوه و جلال خدا حاضر شود. آری دوستان بشنوید و عمل کنید و لحظه ای از پای ننشینید بزرگ ترین و والاترین سعادت باوفاترین وقت و باارزش ترین زمان، ما باید به طور احسن از این وقت گرانمایه استفاده کنیم و فیض ببریم. کم ترین سعادت نصیب مان می شود. شهید مطهری در مقام شهید می فرماید که شهید مثل شمع است و خدمتش از نوع سوخته شدن و فانی شدن و پرتوافکندن است تا دیگران در این پرتو که به بهای نیستی او تمام شده آسایش یابند و کار خویش را انجام دهند. آری شهدا شمع محفل بشریتند و سوختند و محفل بشریت را روشن کردند. اگر این محفل تاریک می ماند هیچ دستگاهی نمی توانست کار خود را آغاز کند یا ادامه دهد. کیست که بتواند مقام شهید را کاملاً و کلاً بگوید چه کسی است که بتواند شهادت و اجر شهید و مقام و منزلت شهید را آن چنان که هست برشمارد پس در این صورت برادران گرامی هوشیار و بیدار باشید و به مسأله روز آگاه باشید و نگذارید این خون های برادران خودتان پایمال شود و عده ای به نام روحانی و در لباس روحانی و بسیار شیوه های دیگر که از شیاطین درس می گیرند و ضربه ای به انقلاب اسلامی بزنند. حال مختصری از زندگانی می پردازم. من سیدیوسف سیدیان فرزند سیدباقر شمارۀ شناسنامه 4 متولد 1341 صادره از محمدآباد ابوزیدآباد کاشان متولد شدم و در هفت سالگی به دبستان روستا و تا ششم ابتدایی در دبستان روستا درس خواندم و قبلاً بگویم که در خانواده ای مستضعف زندگی می کردم که به خاطر ضعف مالی نتوانستم به شهرستان رفته و ادامۀ تحصیل نماید تا 16 سالگی به کارگری و زندگی روزمره ادامه دادم و در اوایل انقلاب توانستم سهم کوچکی داشته باشم و در شروع جنگ تحمیلی سعادت یافتم به یاری الله به خرمشهر اعزام شوم و تا دو ماه در خرمشهر و باز بعد از چندی سعادت یاری کرد که در حمله پیروزمندانه بیت المقدس سهم کوچکی داشته باشم و در حمله مجروح شدم و نتوانستم مانند بقیه برادران باز در مرحله های بعدی شرکت کنم و باز بعد از چندی وقت در ماه رمضان با آن که مشکلات زندگی فراوانی داشتم و دو برادر خودم نیز در جبهه بودند و امام عزیز که اعلام نمودند احتیاج به نیرو داریم و در حمله رمضان شرکت نمودم تا حمله محرم شروع شد که با نیروی لایزال الهی توانستم چندین تن از مزدوران صدامی را به هلاکت برسانم و مقداری از تجهیزات آن ها را منهدم نمایم و بعد از حمله با پیشنهاد برادران سپاهی در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ثبت نام نمودم و متأسفانه به خاطر مشکلات زندگی نتوانستم بروم. بعد از چند ماهی سعادت یافتم در جهادسازندگی کاشان انجام وظیفه نمایم. که در این چندماه که با برادران جهادگر بودم واقعاً از برادران جهادگر تشکر و قدردانی کرده و حلالیت می طلبم و حال باز که جبهه حق احتیاج به نیرو دارد به جبهه اعزام می شوم و ان شاءالله که بتوانم دین خود را به انقلاب و دین و میهن را ادا نمایم و اگر شهادت نصیب بنده گردید که عمری است در انتظار او هستم و از عسل شیرین تر است و شبانه روز به فکر هم سنگرانم که حدود چهل پنجاه نفر از همرزمانم در عملیات های متعدد از دست دادم را از یاد نمی برم اگر چنین نصیب گشت شکر می کنم و ای پدر و مادر گرامی از شما عذر می خواهم که نتوانستم آن چه را حق بر گردن من داشتید ادا کنم. پدر عزیز و مادر مهربان اگر اشتباهی از من رخ داده است از روی اشتباه بوده است شما به بزرگواری خودتان مرا ببخشید و از شما متشکریم که هر موقع می خواستم به جبهه اعزام شوم بنده را تشویق می نمودید و هیچ ناراحت نبودید و از برادرانم عذر می خواهم که آن چه از دستم برمی آید نتوانستم انجام بدهم و از شما حلالیت می طلبم و سفارش من از برادرانم این است که مرا حلال کنند و هم چنان که در راه پیشبرد انقلاب از هیچ گونه کوششی دریغ نمی ورزیدند به کارهای تان در راه خدا ادامه دهید که خداوند یاری کنندۀ مستضعفان جهان است و از برادران بزرگ ترم و به خصوص برادر کوچکم سیدفرهاد حلالیت می طلبم و در سنگر سپاه خود که همان سنگر اسلام و قرآن است آن چه در توان دارید بکوشید و از خواهرانم، عموهایم و دایی هایم حلالیت می طلبم و شما همسر گرامیم از شما بسیار تشکر می کنم که بنده را برای کارهای خیریه و غیره و هم چنین رفتن به جبهه تشویق می نمودید. از شما می خواهم که مرا حلال کنید در تربیت فرزند خود سید روح الله بیشتر بکوشید ان شاءالله الگویی برای جامعه باشد و بتواند به اسلام و قرآن خدمت کند ان شاءالله اگر شهادت نصیب بنده گشت که آرزوی دیرینه من است چندین بار به جبهه اعزام شدم ولی مردود از امتحان بیرون آمده ام. ان شاءالله اگر از این امتحان قبول شدم و شهادت نصیب بنده گشت که از عسل شیرین تر می دانم شما هیچ ناراحت نشوید و می دانم که نمی شوید بلکه افتخار کنید چنین فرزندی در دامان شما پدران و مادران پرورش یافته است و شهید راه قرآن شدم و از علی^(ع) می آموزم که می فرماید: «الموت من حیاتکم مقهورین و الحیاة فی موتکم قاهرین» زندگی توأم با لذت برای شما مرگ است و مرگ سربلندی و افتخار حیات و زندگی جاویدان است پس برای من اشک نریزید و سینه نزنید که من خوشبخت و خوش کامم اگر اشکی بر مزارم بریزید تنها گریه های تان برای اسلام باشد نه برای مرگ من. بیایید اشک ها را گلوله کنیم و بر سینۀ دشمن فرود آوریم چه باکم تیر شهد شهادت مزدم من شهادت را پذیرفتم و من شهادت را برگزیدم و در پایان اخطاری به منافقان داخلی می کنم و از امت حزب الله و برادران حزب الله می خواهم که نگذارید این منافقان کوردل خدای نکرده روحانیت انقلابی و برادرانی که برای ادامه راه شهدا فعالیت می کنند آن ها را کنار بزنند و افرادی که پاکسازی شده اند به روی کار بیایند کما این که فعلاً متأسفانه افرادی هستند که امور را در دست دارند و برادران حزب الله ما را کنار می زنند و ای کوردلان خون شهدا شما را رسوا و ذلیل خواهد نمود ان شاءالله .

از کلیه برادران و خواهران گرامی عذر می خواهم که وصيت نامه ام طولانی شده چون دلم درد دارد از این برنامه های داخلی به امید روزی که همه برادرانه و صمیمانه به برنامه های داخلی به امید زیارت کربلا و به امید فتح قدس

برادر کوچک شما سیدیوسف سیدیان

30/ 11/ 1362