علی محمّد سال 1344ش در خانواده‏اى مذهبى و عيالوار، كه به كار كشاورزى اشتغال داشتند، در آران به دنيا آمد.

على محمّد بسيار خوش‏ اخلاق بود. او علاقه‏ ى بسيارى به امام امت قدس‏ سره داشت و اين علاقه باعث شد كه همراه كاروان پاى پياده براى ديدار امام خمینی از آران به قم برود.

با تشكيل بسيج او خود را موظف مى‏دانست كه در بسيج حضور داشته باشد و براى اين‏كه بتواند هرچه فعالتر حاضر شود دوره‏هاى مختلف آموزشى بسيج را فراگرفت و خود يك مربى آموزشى شد. به علت استعداد خوب جسمى و فكرى كه داشت در هر رشته كه آموزش مى‏ديد به‏ خوبى هم آموزش میداد. آرى او يك مربى نظامى، مربى شنا و در عين حال يك مربى اخلاق براى بچه‏ هاى بسيج بود.

با شروع جنگ تحميلى عراق عليه ايران، پس از گذراندن دوره‏هاى آموزشى، به جبهه اعزام شد. على‏ محمّد با توجه به مشكلات فراوان و عيالوار بودن خانواده، فوت پدر و شهادت برادر بارها روانه‏ ى جبهه‏ ها شد و اولين مأموريتش براى بازسازى شهر بستان بود و پس از آن در عمليات‏هاى رمضان، والفجر 4 ، بدر، والفجر 8، كربلاى 3 شركت كرد كه در اين عملياتها از 4 ناحيه بدنش مجروح شد در تاريخ 63/8/6 طى مأموريتى به لبنان اعزام شد تا اين كه سرانجام در تاريخ 65/10/5در عمليات كربلاى 4 شركت و در منطقه‏ ى امّ الرصّاص عراق به شهادت رسيد.⁽¹⁾

روحش شاد، يادش گرامى و راهش مستدام باد.