بسمه تعالی

«و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون»

فکر نکنید آن ها که در راه خدا کشته شدند مرده اند بلکه آنان زنده اند و نزد خدای شان روزی می خورند .

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند بخشنده مهربان

وصیت فرزند ناقابل ملت رحمت اله شبانه

با نام خدا و با درود بر ملت رزمنده مسلمان ایران و با درود بر امام امت خمینی بت شکن وصيت نامه خود را شروع می کنم که این وظیفه هر فرد مسلمان می باشد به خصوص کسانی که در جبهه های جنگ حق علیه باطل مشغول مبارزه هستند و هرلحظه امکان دارد که کشته شوند. باری شاید لیاقت کشته شدن در راه خدا را نداشته باشم اما شاید خدا به ما رحم کند و این آرزوی بزرگ ما که اول پیروزی و دوم کشته شدن می باشد برآورده شود که آن هم با خداست. اما هرچه فکر می کنم گذشته خود را سیاه و پر از گناه می بینم و هم اکنون با توبه به درگاه خداوند روی می آورم که او بزرگ ترین مهربانان و بخشایشگران است و باید لطف او شامل حال ما گناهکاران گردد و ما را از عذاب خود و آتش جهنم رهایی بخشد که آن هم با خداست.

آیا می دانید با چه آرزویی از خانه بیرون آمدم؟ بله که قید و بند زندگی را از خود آزاد کنم و به سوی جایی که بیشتر می توانستم سودمند باشم روی آورم که آن جبهه جنگ حق علیه باطل می باشد. که آن هم وظیفه من بود و من کاری نکرده ام و نتوانستم حتی گوشه ای از دینی که به ملت داشته ام ادا کنم. وقتی که من نگاه می کنم به وضع خودم تمام خودم را از ملت می بینم و لباس من غذای من حتی پاکت نامه ای که می خواهم برای خانواده ام نامه بنویسم از آن ملت و اهدایی ملت است و روی آن نوشته شده «تقدیم به رزمندگان جبهه» و من از خودم خجالت می کشم که کاری برای این ملت نکرده ام و دلم می خواست که یک جآن که سهل است صدها جان می داشتم و در راه پایداری دین اسلام و سرافرازی ملت رزمنده مسلمان ایران فدا می کردم. اما چه می توان کرد که خدا این طور خواست. جوانان عزیز اما چند کلمه با شما حرف دارم که آن چه می گویم برای من اتفاق افتاده.

جوانان عزیز دست از گناه بردارید و دور گناه نروید و اگر تا به حال هم چون من گناهکار بوده اید با توبه به درگاه خداوند بروید که در رحمت خدا همیشه باز است و خدا توبه کاران را می بخشد. جوانان عزیز گاهی اوقات با خود خلوت کنید و چند سؤال از خود بنمایید که من برای چه به وجود آمده ام؟ در کجا هستم؟ به کجا می خواهم بروم؟ گذشته را چگونه گذرانده ام؟ حال چگونه زندگی می گذرانم؟ و آینده چه می خواهم بکنم؟ و این چند سؤال را به عنوان دادگاه درونی از خود بنمایید و خود را در دادگاه وجدان محاکمه کنید و جواب سؤال ها را بدهید در آخر سر نتیجه گیری کنید که آیا از این دادگاه سرافراز بیرون می آیید یا که نه سرافکنده. خب حتی اگر سرافکنده بیرون آمدید هم چون خود من در رحمت پروردگار باز است با توبه به سوی او برویم و از او طلب مغفرت کنیم که به خدا قسم گناهان مان سنگین می باشد.

و اما جوانان عزیز چند پیام برای شما که برادران دست از روحانیت عزیز برندارید که به خدا قسم پایه انقلاب ما این روحانیت است. جوانان عزیز دست از امام برندارید که به خدا قسم گوهر گرانبهایی در دست مان است سعی کنیم که آن گوهر گرانبها از دست مان بیرون نرود که به خدا قسم پشیمان خواهیم بود و اما چند وصیت به پدر و مادر عزیزم که پدرم عزیزم من تو را خیلی زجر دادم برای تو کار نکردم. ولی پدرجان دنیا محل آزمایش و خطا است و من اکنون به خطاهای خود پی برده ام. و از آن پشیمانم و از تو می خواهم که مرا ببخشی و حلال کنی. اما مادر عزیزم تو آن قدر حق بر گردن من داری که هرگز نتوانستم و نخواهم توانست گوشه ای از حق تو را بدهم. ولی مادر اکنون دیگر از تو می خواهم مرا ببخشی و از زجرهایی که برای من و حتی برای بزرگ کردن من کشیده ای دیگر کاری از دست من ساخته نیست و از تو می خواهم که مرا حلال کنی. اما مادرم از تو به عنوان یک وصیت می خواهم هرگز اگر من در این راه کشته شدم قطره اشکی از روی ناراحتی نریزی که من ناراضی خواهم بود و وصیتی دیگر که من با هر لباسی هر طوری که کشته شده باشم همان طور مرا به خاک بسپارید در کنار سایر برادران شهیدم.

درود بر ملت رزمنده مسلمان ایران – سلام بر امام امت خمینی بت شکن

درود بر شهیدان – پیروز باد پرچم گلرنگ الله اکبر

رحمت اله شبانه