در سپیده دم 1349/11/28 دل مهربان مادر و چشمان منتظر پدر در خانواده ای متدیّن به جمال نورانی و معصوم فرزندی روشن شد که مجتبی نام گرفت. مجتبی وقتی به سن تحصیل رسيد، وارد مدرسه شد و تا پنجم ابتدایی را در دبستان میرعماد سپری کرد. او تحصیلش را تا دوّم راهنمایی ادامه داد ولی به علت مشکلات اقتصادی خانواده، ترک تحصیل کرد و به حرفه­ ی برق کشی رو آورد.

بنا به گفته­ ی پدرش، نگاه مجتبی به زندگی نگاه خاصی بود و اخلاقش نیز با دیگر فرزندان فرق داشت. او به هیچ چیز در دنیا دلبستگی نداشت و گُل زندگی خانواده اش بود.

شهید مجتبی علی اکبرزاده دوره­ ی آموزشی اش را در مورچه خورت اصفهان گذراند و با دیگر دوستانش وارد جبهه های نبرد شد. او بسیار زود با خدای خود ارتباطی تنگاتنگ برقرار کرد و با ورود به جبهه های جنوب و پس از 10 روز حضور در فاو، به سوی معبودش پر گشود و با لبیک به ندای امام عزیز^(ره)، به یاران شهیدش پیوست.