علـي محمـد اوّل ارديبهشت 1340 در يـك خـانـواده متـوسط و مـذهبـي بـه دنيـا آمـد.

از همان كودكي ( همزمان با ورود به دبستان بونصر شيباني شهرستان آران و بيدگل ) همگام با تحصيل در كنار خانواده، مشغول بافتن قالي و كمك و مساعدت به آنان بود. و از آن لذت مي برد پس از سپري شدن دورة دبستان به مدرسة راهنمايي شهيد خدمتي و بعد به دبيرستان برادران شهيد عبداللهي رفت و سال چهارم دبيرستان را با موفقيت به پايان رساند.

همزمان با تشكيل شوراي محلي به دليل اعتماد و اخلاص و پاكي او به عنوان عضو شوراي محل انتخاب و فعاليت زيادي در جهت كمك به مردم و تعمير مسجد و تشكيل كلاس هاي قرائت قرآن مي نمود.

تابستان 1359 از طرف جهاد سازندگي منطقه جهت آموزش فني به دانشگاه علوم و فنون تهران مراجعت نمود و پس از آموزش فني ( لوله كشي ) به آران بازگشت. اخلاص و ساده زيستي او در مدت آموزش زبانزد برادران بود. با شروع جنگ تحميلي و تشكيل هسته هاي ابتدايي بسيج در مهرماه 1359 در منطقه آران و بيدگل با جمعي از برادران اوّلين گروه مقاومت بسيج را تشكيل دادند.

در 18 آذر 1359 با عده اي از برادران جهت خدمت مقدس سربازي به پادگان آموزشي بيرجند اعزام و پس از آموزش دو ماهه به لشكر 77 پيروز خراسان تقسيم مي شوند و با تقاضاي لشكر از داوطلبان اعزامي به جبهه، او داوطلبانه تقاضاي اعزام به جبهه حق عليه باطل را مي نمايد و مدت شش ماه در سنگر خط مقدم جبهه به فعاليت عليه متجاوزان بعثي مي پردازد. در جبهة ميمك رئيس جمهور شهيد محمد علي رجايي^(ره) براي زيارت رزمندگان به سنـگر آنـان مي رود و علـي محمـد بـا آغوش باز شهيد رجايـي را در برگرفته و با او به عنوان يـادگـاري عكس مي گيرد.

پس از شش ماه نبرد و تلاش با صدور فرمان امام مبنی بر شکست حصر آبادان جهت عمليات ( ثامن الائمه ) به سوي آبادان منتقل مي شود و در عمليات پدافندي در تاريخ7/7/ 1360 در محل پل مارد زخمي و به بيمارستان 501 ارتش منتقل مي شود و پس از 55 روز استراحت باز به سوي حجلة خود سنگر جبهه مي شتابد و براي عمليات بعدي در حاليكه آخرين وصاياي خود را با خانواده عنوان و از آنان حلاليت مي طلبد به آنها اعلام مي كند كه، من ديگر بر نمي گردم و سرانجام در تاريخ 1360/12/1 از ناحيه سينه و صورت به سختي مجروح مي شود و به ديدار حق مي شتابد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.