بسم الله الرحمن الرحیم

الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عندالله

ای ایمان آورندگان جهاد و هجرت کنید در راه خدا با مال و جان که درجه بزرگی نزد خدا خواهید داشت . توبه / 20

ای خدای مهربان اگرچه من بنده ای نبودم که تو را خشنود کنم ولی فقیر به رحمت و فضل تو هستم.

درود و سلام فراوان بر پیام آور مکتب جاوید اسلام حضرت محمد (ص) و درود بر سالار شهیدان حسین (ع) که اسلام با حرکت او جاوید شد و جوشش خون او ما را به حرکت درآورد.

خدایا تو شاهدی که ما اگر هر نفسی که می کشیم شکر تو را بگوییم باز کم گفته ایم. سپاس بیکران خدایی را که آغاز زندگی ما را خوشبختی و سعادت و پایان آن را شهادت و رحمت قرار داد.

با اجازه تمام برادران و خواهران چند کلمه ای به عنوان وصیت می نویسم. امیدوارم مورد رضای خدا باشد و شما جامه عمل بپوشانید و فقط نشنوید بلکه اصل آن را عمل کنید و بدانید شهیدان بر اعمال شما نظاره گرند

در این دوره از زمان مسئولیتی بس سنگین داریم و آن زنده کردن احکام الهی است و باید دائم در حال نبرد با دشمنان داخلی و خارجی باشیم و مرتبا این کانون های عشق (جبهه ها) را هم چنان که تا حالا پر کرده اید رها نکنید و تمام خیر و برکت در این کانون عشق است. شهیدان رفتند ولی راه و معنویت آنها باقی است حالا که خدا ما را از ظلمت نجات داد ( الله ولیّ الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور....) و سرپرستی شما را به عهده گرفت با او عهد ببندید که دین او را یاری کنید تا فرصت ها باقی است و قلب ها تیره و تار نشده به حال خود فکری بکنید و پاسداری کنید از مکتب و خون شهیدان. به یاد تاریکی قبر و روز محشر بیفتید و قدری به اعمال خود فکر کنید.

ای تاجران مبادا سوء استفاده کنید و در زمانی که مردم این طور فداکاری می کنند خدای نکرده احتکار و گران فروشی کنید. می خواهی چکار کنی؟ می خواهی کجا ببری ؟ بدان و بدان چیزی جز کفن با خود نمی توانی ببری. تجارت کن برای خدا که از عذاب الهی به دور باشی و تمام اقشار دیگر تنها و تنها خدا را به یاد آورید و این که فقط اسم تاجران را به میان آوردم به خاطر این بود که با شغل تجارت انسان زود فریب شیطان را می خورد.

الله الله الله که چقدر پست است که انسان غرق در دنیایی که به جز یک گذرگاهی بیش نیست غرق شود و همه چیز مخصوصاً آخرت را فراموش کند وای بر حال چنین مردمانی.

ای برادران و خواهران؛ به ریسمان الهی چنگ زنید و تفرقه نکنید که اگر چنین شد آخرین تیر دشمن به هدف می خورد و اینجانب با دلی پر از درد و سوزان بگویم که دو دست دارید دهها دست دیگر قرض کنید و اجازه ندهید آخرین تیر دشمنان به هدف بخورد و دل امام را جراحت دار نکنید که امروز اسلام تشنه یکپارچگی است( از حرف بنده کسی سو استفاده نکند)

ای عزیزان دنباله رو ولایت فقیه باشید تا بتوانید تمام بت های عالم را در هم بکوبید. به شما به عنوان فرزند بگویم هیچ دردی از شما مداوا نخواهد شد مگر این که دنباله رو روحانیت متعهد و مسئول باشید.

ای پدر ومادر ؛ من امانتی بیش نبودم که خدا به شما داد و شما هم نگهداری کرده اید و آن را تقدیم اسلام کردید و اجر شما با خداست صابر باشید و اگر شما را ناراحت کردم ببخشید چون می دانم وظیفه خود را در قبال زحمات شما انجام ندادم و بدانید که من تنها برای وظیفه شرعی که داشتم با آگاهی کامل این قدم را برداشتم و ناراحت نباشید زیرا به آرزوی خود رسیدم و گریه خواستید بکنید رو به حرم اباعبدالله بنشینید و گریه کنید و هر طوری شدم چون راه راه خداست نگران نباشید. شما که اصل را دادید فرع را هم بدهید.

ای خواهرم ؛ حجابت را کاملا حفظ کن که یک موی تو را نامحرم نبیند تا بتوانی پیام رسان باشی و نزد زهرا (س) آبرو داشته باشی.

شما خویشاوندان دوستان و همسایگان؛ اگر چه در مدت این چند روز مجددا شما را رنجور کردم من را ببخشید و حلالم نمائید و اگر حقی دارید از خانواده من بگیرید.

در پایان مجددا می خواهم راه سعادت آن است که خدا و امام زمان ^(ع) را بر خود ناظر ببینیم و عقیده خود را نسبت به قیامت بیشترکنیم که روزی باید برویم زیر خاک بخوابیم پس خوشا به حال کسی که با خود توشه دارد.

محمدرضا اقبالی

1362/8/16

وصیت نامه شهید محمد رضا اقبالی (شماره 2)

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان

شکر و سپاس ای خدایی که چه نعمت هایی که من لیاقت آن را نداشتم ولی تو به من دادی.

ولی باز خالصانه در جهت رضای تو گام بر نداشتم و شیطان های درونی و بیرونی در درون من رخنه کرد.

من یک جمله به شما بگویم، اگر می خواهید حرف های شما در درون قلب ها جاگیرد و بر عکس، حرفها]ی دیگران[ در درون شما جا گیرد باید اخلاص پیدا کنید.

ای مردم شهیدپرور؛ من از میان شما رفتم ولی پیش از آن که دلتان به حال من بسوزد به حال انقلاب گریه کنید و آینده هر روز آن را در نظر بگیرید و دقت بخرج دهید در کارهای تان . آیا فراموش کردید جنایت های گذشته را؟

بیایید و تصمیم بگیرید در این جهان اولیای خدا را بشناسید.امروز مسئولیتی که بر ماست طوری است که اگر حرکت نکنیم این نهال تازه انقلاب ، نخواهد توانست به آرزوی خود برسد و اینجاست که برای تداوم انقلاب و تداوم راه شهیدان باید شبانه روز را نشناسید و دل تان را خوش نکنید به چند ساعت کار اداری؛ شما چطور جواب خون های عزیزان را خواهید داد؟

بنده که الان این کلمات را می نویسم دلم می سوزد که چرا تلاشی برای اسلام نکردم و نمی دانم که آیا آبرویی در نزد پیامبر خواهم داشت یا نه. خدا کند که مورد عفو و رحمت بی پایان الهی قرار گیریم.

خدایا ؛ تو آرامش جان هایی تو دریای رحمتی تویی که از درون ما خبر داری و می دانی بنده خوبی نبودم ولی با فضل و کرمت با ما رفتار کن. الهی عاملنا بفضلک و لا تعاملنا بعدلک .من که طاقت عدل تو را ندارم و اگر نبود امید من به بخشش تو و اینکه بلکه روزی تو ما را دوست بداری و می دانی باید خودکشی می کردم زیرا که سراسر وجودم غرق در آلودگی ها بود. خدایا باز هم شکر شکر شکر.

من زیاد سرتان را درد نمی آورم زیرا من دو وصیت نامه دیگر در خانه دارم ولی باز هم گفتم شاید خودم که نتوانستم بلکه این حرف ها به عمل برسد.

ای قشرها و گروه هایی که در کارهای دولتی هستید؛

به بیت المال زیاد اهمیت دهید و جمله مولای متقیان ^(ع) که بزرگترین خیانت خیانت به بیت المال است را خوب با پوست و گوشت خود ذوب کنید و در فکرتان باشد. شمایی که دارید کار می کنید فردای قیامت در برابر چهل میلیون نفر باید جوابگو باشید مخصوصاً شما ای عزیزانی که در مراکز آموزشی هستید اولاً ای مربیان می بخشید که وظیفه شاگردی را به جا نیاوردم در ثانی خیلی در جهت بالا بردن سطح معلومات و فرهنگ دانش آموزان بکوشید و اجر آن را از خدا بخواهید.

و شما ای عزیزان دانش آموز به آن خدایی که می پرستید محیط سالمی چون آنجا کمتر گیر می آید قدر مسئولان خود را بدانید دلسوزی برخی آنها از پدر شما بیشتر است شاید باور کردنی نباشد ولی کم کم به آن می رسید. خلاصه وقت را و فعالیت های خود را و سعی کنید دو بال علم و تقوی را آویزه خود کنید. والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا..

آری دنیا جز پلی و گذری بیش نیست مردانی به راحتی عبور خواهند کرد که در راه خدا فعالیت کنند. ای عزیزان از آن روزی که برادرمان تاریخی شهید شد ببینید چه کار کردیم چرا فراموش کردیم. یاد او را در قلب های خود زنده کنید.

در پایان مجدداً از همه شما عفو و بخشش می طلبم و آرزومندم که موفق و موید باشید. والسلام 62/12/4 محمدرضا اقبالی.