قاسم قنائی
جعفر
بسیجی
1343/06/15
1362/12/19
جزیره مجنون
گلزار شهدای امامزاده صالح(ع) کاغذی
قاسم قنایی در پانزدهم شهریورماه 1343، در روستای کاغذی بخش کویرات متولّد شد. او تحصيلات خود را تا دوّم راهنمايي ادامه داد و با توجه به وضعيت مالي خانواده تصميم به ترك تحصيل گرفت تا فعّالانه در کارهای کشاورزی به پدرش کمک کند.
قاسم اهل نماز، روزه، معتقد به صله رحم، بسيار اجتماعي، خوش رو، خوش برخورد و از اسراف به دور بود. او در مسجد، بسيج و هيئت های مذهبي حضوری فعال داشت. به سخنراني هاي مرحوم حجت الاسلام فلسفي و مطالعه ی آثار شهيد دستغيب علاقه مند بود.
قاسم آن قدر در كار كشاورزي سررشته پیدا کرد که پدر قطعهای زمين کشاورزی به او داد تا خودش آن را اداره كند و از او خواست برای کمک در کار کشاورزی و هم چنین به دلیل شهید دیگری که خانواده تقدیم اسلام کرده بود، به جبهه نرود. او در جواب این درخواست گفت: در حد توانتان كشاورزي كنيد و به كمك من اميد نداشته باشيد.
شهید قنایی اعتقاد عميقي به جبهه و شهادت داشت و به خانواده اش مي گفت: معلوم نيست من تا كي در جبهه باشم و كي برگردم. قبل از رفتن به جبهه، روحيه اش خيلي شاد و خوب بود. او براي حفظ انقلاب و به اميد خدمت، حركت و عمل مي كرد. بار آخر كه به مرخصي آمد، خانواده را به اطاعت از خداي بزرگ و پيروي و اطاعت از امام(ره) و ادامه راه شهيدان سفارش كرد و راهي جبهه شد.
قاسم قنایی در 19 اسفند 1362 در سن 19 سالگی و پس از پنج ماه حضور مداوم در جبهه، در عملیات خیبر، در جزیره ی مجنون به دیدار معبود شتافت در حالی که همچون مولایش سر در بدن نداشت و بدنش پاره پاره بود.
ولئن متم او قتله الی الله تحشرون
اگر در راه خدا بمیرید و کشته شویدغم مدارید که به رحمت ایزدی پیوسته اید و به سوی خدا محشور خواهید شد.
با سلام و درود به رهبر کبیر انقلب امام خمینی و با سلام و درود به روان پاک شهدا و برتمام رزمندگان اسلام و با سلام و درود به مردم پشت جبهه امت حزب الله و به آنهایی که با روان کردن جوانان شان زندگی شان و مال شان به این انقلاب و اسلام کمک می کنند.
بر حسب وظیفه می خواهم چند جمله ای به عنوان وصیت نامه بنویسم.
خدایا ؛ این وصیت نامه را در حالی می نویسم که با کوله باری از گناه راه به هیچ جا نبرده ام و فقط شرمنده و درمانده رو به درگاه تو آورده ام زیرا که در رحمت تو همیشه باز است و لطف و مهر تو چنان عظیم است که با این کوله بار عظیم گناه باز بنده ات را می بخشی و او را می پذیری.
خدایا؛ ای معبودم و معشوقم و همه کس و همه کارم نمی دانم در برابر عظمت تو چگونه ستایش کنم ولی همین قدر می دانم که هر کس عاشقت شد دست از همه چیز شسته و به سوی تو می شتابد و این را به خوبی در خود احساس کرده و می کنم.
من بنا به مسئولیتی که در قبال انقلاب و خون شهدا دارم جهت مقابله با کفار بعثی راهی جبهه شدم رفتن به این راه مقدس را یک وظیفه می دانم و اگر چنانچه در این راه به سعادت شهادت برسم به فرموده امام مان پیروزیم.
ای مردم شهیدپرور مسلمان ایران گوش به فرمان ولایت فقیه باشید که کشتی نجات شماست. گوش به فرمان امام بزرگ مان باشید که اوست که می تواند شما را رهبر باشد. به فکر آخرت تان باشید آیا توشه ای برای آخرت تان جمع کرده اید مگر کسی که به مسافرت میرود با دست خالی می رود؟ آن هم چه مسافرتی ملاقات با خدا با پیامبران با امامان . آیا با دست خالی شرمنده نخواهید شد؟ در جواب خدا چه حرفی دارید؟ ما برای خدا به جنگ می رویم و امید آن داریم که صدام و صدامیان را نابود کنیم. من از شما مردم همیشه در صحنه و قهرمان ایران خواهانم که پشتیبان امام و ولایت فقیه باشید.
اگر شهید شدم که همنشین امام حسین (ع) و ائمه اطهار(ع) می باشم و هرچه قدر بکشیم از کفار باز هم برای نجات اسلام است باز هم به گفته امام امت ، بهشتی هستیم و در هر دو حال ما پیروزیم. خواسته ام از مومنین صالح و عابد این است که به فکردین خدا باشند تا هم در این دنیا و هم در آخرت رستگار شوند.
امروزه این جبهه های ایران میدان های نبرد را علی اکبرها قاسم ها و عباس ها و یاران امام حسین (ع) پر کرده اند و با گذاشتن سرخی خون شان می روند که این انقلاب اسلامی را حمایت کنند و صدام کافر را از روی زمین ریشه کن کنند.
پدر و مادر عزیزم؛ از شما می خواهم که اگر بدی کردم و یا شما را اذیت کردم من را ببخشید و حلالم کنید و هیچ ناراحتی نداشته باشید. مادر عزیزم ؛ که چهره خوب و مهربانت از دیدگانم نمی رود ، امیدوارم که با شهادتم هیچ گونه خللی در اراده آهنینت وارد نشود و اگر اذیتی از جانب من متوجه شما بود مرا بخشیده باشید .
خواهران و برادرانم شما باید زینب وار راه شهدا را ادامه دهید.
امیدوارم شهادت این سرباز کوچک امام و انقلاب را خدا به درگاهش قبول کند.
امیدوارم که دومین شهید را از این خانواده قبول کند.
والسلام
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
1362/11/30 قاسم قنایی