علی­ اصغر در خانوادة مذهبي و مسلمان در روستای علی ­آباد فخره چشم به جهان گشود و با زندگی خیلی ساده و بی آلایش و فقیرانه زندگی کرد. شش ساله بود که به مدرسه رفت و دوران ابتدایی را به پایان رساند و به علّت نبودن مدرسه در سطح روستا و با درآمد کم خانواده، دیگر نتوانست ادامة تحصیل دهد و همراه با پدر در صحرا و دشت به خانواده خود کمک می­نمود. پدر علی اصغر، دارای هشت فرزند بود که برای امرار معاش و تأمین زندگی خانواده، در کنار کار کشاورزی در کوره­پزخانه هم کار می­کرد.

علی ­اصغر با شروع نهضت انقلاب اسلامی در تظاهرات شرکت می­کرد و خیلی به انقلاب علاقه داشت. با شروع جنگ تحمیلی و با برادران روستایشان برای کمک رسانی به رزمندگان راهی جبهه شد و مدّت 45 روز در پشت جبهه خدمت نمود. هر بار که به روستا برمی­گشت برادران را تشویق به جبهه رفتن می­نمود تا این­که به خدمت مقدّس سربازی فرا خوانده شد و در کردستان مشغول انجام وظیفه گردید. او معتقد بود باید در کردستان خدمت کنیم تا کردستان از ضدِّانقلاب و گروهک­ها پاک­سازی شود. ایشان همیشه می­گفت: «باید تا آخرین قطرة خون خود جنگید». آری با این اعتقاد در کردستان خدمت کرد تا این­که در تاریخ 1363/03/31 در هنگام تأمین امنیت در مریوان به دست گروهک­های ضدِّانقلاب از خدا بی خبر به شهادت رسید.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد