گوهرهای ماندگار شهرستان آران و بیدگل
گوهرهای ماندگار شهرستان آران و بیدگل
عباس قندی
رمضٱنعلی
جهادگر
محصّل
1348/06/01
آران و بیدگل
1365/10/25
شلمچه-پاسگاه زید
گلزار شهدای هلال بن علی (ع) آران
عباس در 1348/6/1 در خانوادای مذهبي، با ايمان و مستضعف، در کوی ولی عصر شهر شهيد پرور آران، به دنيا آمد. در شش سالگي به مدرسه بونصر شيباني رفت و دوران ابتداي را با موفقيت گذراند و در همين سنين پس از مدرسه به پدر خود در كارخانه كمك مي كرد و دوره راهنمايي را در مدرسة راهنمايي شهيد مطهري با موفقيت سپري نمود و مقطع دبيرستان را رشته مكانيك و صنعت برق در هنرستان عُلامة طباطبائي آران مشغول تحصيل شد كه همزمان با اوج انقلاب و سال هاي قيام و خون، عباس نيز مانند ديگر جوانان گوش بفرمان امام خود بود و در تظاهرات و راهپيمايي ها تا پيروزي انقلاب به رهبري امام خميني فعاليت هاي چشم گيري داشت و در 31 شهريور 1359 بود كه جنگ تحميلي شروع شد و عباس دانشگاه عشق و جهاد را به مدرسه ترجيح داد و با آموزش مقاومت ارتـش بيـست ميليـونـي به خيل عاشقان خميني در جبهه ها پيوست و با آمادگي كامل به وسيله سپاه آران عازم جبهه هاي نبرد شده و همراه ديگر برادران خود به دفاع پرداخت. در ضمن يك دورة آموزش بهياري را نيز در اصفهان ديد كه، (البته به علت كمي سن سازمان هلال احمر كاشان قبول نمي كردند به او آموزش دهند امّا با تلاش خود به ناحية دو اصفهان مراجعه كرد و در هلال احمر دورة آموزشي خود را گذراند.)
در يكي از عمليات ها از ناحيه پا مجروح شد و بعد از بهبودي دوباره عازم جبهه فاو گرديد و بار ديگر از ناحيه پا و شكم مجروح شد امّا اهميت نداد و در عمليات كربلاي 4 شركت كرد. به راستي اينان چه كساني بودند و ازكدام سرچشمه سيراب گشتندكه اين چنين سراز پا نشناختند و شور و شوق وصال يار آرام و قرار از آنان ربوده بود.
در عمليات هاي 4 و 5 بود كه براي ديگر رزمندگان اسلام خاك ريز ها را تقويت مي كرد كه ناگهان مورد اصابت گلوله دشمن قرار گرفت و در آخرين لحظات عمرش گفت: «قسم به آن كه جانم در يد قدرت اوست، هزار ضربت شمشير بر من گوارا تر از مرگ در بستر است» و به لقا الله پيوست.
روحش شاد و راهش مستدام و پر رهرو باد
سلام بر ؟؟ مادر که همه چیزم بودی سلام بر تو که همسوز و همدمم بودی سخنی با تو مادر دل سوخته می کنم که چه سردی و گرمی ها را و چه سختی ها را تحمل کردی تا به من آرامش دهی مادر عزیز چه اذیت ها و مزاحمت ها برایت ایجاد کردم که اکنون به جبهه حق علیه باطل می روم که می خواهم مرا ببخشی و حلالم کنی امیدوارم که با شهادتم تو را سرافراز و بلند گردانم تا در نزد مادرت فاطمه سربلند و روسفید باشید وصیتم به تو این است که در مقابل مرگم صبر و استقامت کنی که صبر تو نافذتر و گوینده تر از خون من است برای دشمن. آری موقع اعزام به جبهه آن چنان سخن گفت که دلم را به آتش کشید گفت اگر شهید شدم در عزای من گریه نکنید تا دشمنان اسلام خوشحال شوند و اگر بر مزار من آمدی هیچ خود را ناراحت نکنید و صدایی بلند نکنید و از خواهران تقاضا دارم که حجاب خود را حفظ کنند بالاتر از خون من می باشد و سعی کنید حجاب خود را و عفت خودسازی را سرمنشأ زندگی قرار دارد خون شهید حسینی است ان شاءالله مرا ببخشید و حلالم کنید و ضمناً در نمازجمعه هم حتماً شرکت کنید و در جلسات دینی و مذهبی هم شرکت تا مشتی باشد به دهن دشمنان اسلام. زبان حال خود شهید عباس قندی به مادرش
اگر باشد قرار آخر بمیرم
نمی خواهم که در بستر بمیرم
خدایا کن شهادت را نصیبم
که هم چون اکبر و اصغر بمیرم
همی خواهم که هم چون شمع سوزان
بریزم اشک و در آخر بمیرم
همی خونم بریزد بهر دینم
چو مرغان شکسته پر بمیرم
خمینی را ز جان یاری نمایم
به راهش بی سر و پیکر بمیرم
همی خواهم که در فصل جوانی
میان جبهه و سنگر بمیرم
