محمّدرضا کجایی در دهم اردیبهشت ماه 1347 در خانواده ای مذهبی و در عین حال مستضعف در بیدگل متولّد شد. او تا کلاس پنجم ابتدایی تحصیل کرد ولی به علت مشکلات اقتصادی خانواده، نتوانست ادامه تحصیل دهد و به شغل جوشکاری روی آورد.

محمّدرضا در تظاهرات علیه رژیم ستم شاهی پهلوی حضوری فعّال داشت و در جلسات مذهبی شرکت می کرد. هنگامی که رژیم بعث عراق جنگی نابرابر را بر نظام جمهوری اسلامی ایران تحمیل کرد، جوشکاری را رها کرد و برای آموزش بلدوزر اقدام کرد تا خودش را برای حضور در دفاع از اسلام و کشور آماده کند.

او گوش به فرمان رهنمودهای امام عزیز بود و وقتی که امام خمینی^(ره) اعلام کرد که «جوان ها جبهه ها را پر کنند»، با توجه به تخصص جوشکاری و رانندگی بلدوزر به جهاد سازندگی مراجعه کرد و از آن طریق به جبهه اعزام شد. مدتی را در جبهه به جوشکاری پرداخت ولی این کار او را قانع نمی کرد. محمّدرضا در اعزام بعدی به جبهه، سنگرساز بی سنگر شد.

هشتم فروردین سال 1365 آخرین باری بود که محمّدرضا به جبهه اعزام شد. او با خانواده اش خداحافظی کرد و گفت: من به فرمان رهبرم به جبهه های حق اعزام می شوم و چنانچه مثل علی اکبر امام حسین^(ع) در جبهه شهید شدم، ناراحت نباشید.

او رفت و در عملیات کربلای5 شرکت کرد و هنگامی که در حال ساخت جان پناه و سنگر برای رزمندگان اسلام بود، در تاریخ 1365/10/20 به شهادت رسید.