وصیت نامه اول

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین

و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین

با سلام و درود به محضر مبارک امام زمان و نائب بر حقش امام خمینی و با سلام و درود به ارواح طیبۀ شهدا و با سلام به مجروحین و مفقودین و خانواده های معظم آن ها وصیت نامه ام را شروع می کنم.

پروردگارا، معبودا، خداوندا، ای خدایی که به من جان دادی و ای خدایی که به من ایمان عطا کردی، ای خدایی که در همۀ کارها کمکم کردی، و ای خدایی که توفیق رفتن به جبهه ها را به من عطا کردی، و ای خدایی که به هنگام ناامیدی، امید به من دادی و ای خدایی که پیروزی ها را نصیب ما کردی و ای خدایی که با تو درددل می کردم و ای خدایی که در هنگام عملیات به امید تو حرکت می کردم و در درگیری ها به تو توکل می کردم، و ای خدایی که شفادهندۀ من و همۀ مجروحین هستی و ای خدای مهربان تو را شکر می کنم و شکرگزار نعمت هایت هستم. ای خدای مهربان قبول کن این شکر ناقابل را به درگاهت.

آری، اکنون که رزمندگان اسلام، این اسلام عزیز را به سراسر جهان گسترش می دهند و دشمن را از سرزمین اسلامی برمی چینند و در این درگیری ها بعضی مجروح، شهید و اسیر می شوند و با خون شان زمین را سرخ می کنند. و با این خون هاست که اسلام به سوی پیروزی کشیده می شود و اگر قرار است که اسلام با خون و جان عزیزان رشد کند پس ای گلوله ها و ترکش ها و توپ ها بدن مرا دریابید و بدن را قطعه قطعه کنید و مرا بسوزانید که بدن من از بدن سرور شهیدان بالاتر نیست که می خواهم با بدنی پاره پاره به دیدار حسین^(ع) و شهدا بروم.

خداوندا! می دانی مسئولیتی را که تو و خون شهیدان بر گردنم نهادند انجام وظیفه نکردم و ذره ای هم برای این انقلاب خدمت نکرده ام. در صورتی که این انقلاب اسلامی بر من خیلی حق دارد که این انقلاب مرا از چه گناهانی بازداشته و مرا به سوی تکامل سوق داد و مرا به راه الله کشانید. و من شکرگزار این نعمت ها نبودم. لیکن تو مرا ببخش.

ای مردم شما که رهرو راه شهیدان هستید. شما که مسئولیتی عظیم بر دوش دارید برای این انقلاب کوشش کنید، خدمت کنید. هم چنان که این انقلاب چه خدمت هایی کرده است و به قول و فرمایش حضرت امام «هی نگویید انقلاب برای ما چه کرده، تو برای انقلاب چه کار کردی» این انقلاب شما را از چه گناهانی بازداشته است و پاک گردانید.

همیشه طرفدار حق باشید و یار روح الله این امام عزیز را تنها نگذارید. هم چنان که امام شما را تنها نمی گذارد و خدمت می کند. و بر خدا توکل کنید «و جبهه ها را خالی نکنید» که پیروزی از آن مسلمین است. خداوندا شهادت در راهت را نصیبم بگردان و در آن لحظه مرا به خود وامگذار و در آن لحظه توفیق دیدار امام زمان^(عج) را به من عطا بفرما و از گناهانم درگذر و مرا باایمان از این دنیا بیرون ببر و این عبادت های ناقابل و این تن پاره پاره و مجروحم را پذیرا باش. ای مردم از خدا غافل نشوید و راه شهیدان را ادامه بدهید و طرفدار روحانی مبارز و در خط امام باشید. و در خط امام حرکت کنید، نه زیاد تند بروید که از امام جلو بیفتید و نه زیاد کند بروید که از امام عقب بیفتید. فقط همگام با امام و در خط امام باشید.

امروز صدر اسلام شروع شده است دوباره مکتب توحید در برابر قدرت های بزرگ قرار گرفته است. و تاکنون زنده نبوده ایم بلکه مرده بودیم و اکنون از خواب غفلت بیدار شده ایم و این لحظه های جهاد و مبارزه برای من لحظه های آغاز زندگی بوده است و کم کم این زندگی حساس و خطرناک تر می شود و مسئولیت ما هم سنگین تر می شود. و باید از خود سؤال کنیم که آیا وارثان به حقی برای شهدا بوده ایم و آیا به راستی خون پاک شهدا را پاس داشته ایم و اگر تاکنون موفق نشده ایم توجه کنیم تا دین خود را به شهدا عزیز و اسلام ادا کنیم. پس با تلاش و کوشش پیگیر خود به نگهداری از دستاوردهای انقلاب بکوشیم و زمینۀ صدور واقعی آن را با عمل صحیح مان فراهم کنیم «ان شاءالله».

آری ای مردم! امروز افتخارمان این است که در راه عقیده ای جهاد و مبارزه می کنیم که به حقانیت آن کاملاً آگاهیم و غیر از این راهی برای مان نمی ماند که یا پیروز می شویم و یا شهادت را چون اسلحه ای مرگبار بر فرق دشمن فرو می آوریم و هدف مان از این راه به خاطر خدا و اسلام است.

و بنده برای خدا و اسلام جهاد کرده ام و آخر در این راه به شهادت نائل خواهم گشت و طبق فرمودۀ امام در مورد شهادت دکتر چمران که همۀ ما باید مثل چمران بمیریم و هنر آن است که بی هیاهوی سیاسی و خودنمایی های شیطانی برای خدا برای اسلام به جهاد برخیزد و خود را فدای هدف کند نه هوای نفس و این هنر مردان خداست.

خدایا می خواهم هم چون چمران باشم و مرگ من را هم چون چمران قرار بده. خدایا شهامت و شهادت و فداکاری چمران را نیز به ما عطا فرما که در هر کجا که باشد مرگم به سر آید تا من همچون مردان دلیر اسلام شهید شوم. خداوندا می خواهم در میان دوستان همرزم مظلوم بمانم. خدایا آن چنان که اسلام و قرآن و رهبر و روحانیت را به چمران شناساندی به من نیز بشناسان تا از مجاهده دست برندارم. خدایا دوست دارم و از تو می خواهم تا انقلاب مهدی در کنار خمینی باشم و در رکاب آن امام عزیز شهید شوم. خدایا از تو می خواهم تا زمانی که نفس دارم به طور مداوم و دائم در جبهه ها باشم و از مظلومان و خون پاک شان دفاع کنم. خداوندا! می خواهم تا نام من در عرش به عنوان سردار رشید نوشته شود. خدایا کمکم کن تا انتقام خون سرخ شهیدان و برادرم داود را از دشمن بعثی صهیونیسم بگیرم.

وصیتم به پدر خوب و گرامیم و مادر مهربان و باوفایم: از صمیم قلب به شما سلام می رسانم. شما که با انگشت های تان رضایت نامه و در اصل شهادت نامه ام را امضا کردید و اجازۀ رفتن به جبهه را به من دادید و جلوگیری از رفتن به جبهه نکردید اجری عظیم نزد خداوند دارید. شما که یک فرزند در راه خدا هدیه داده بودید و دوباره فرزند دیگری هدیه می کنید. ناراحت نباشید و صبر را پیشۀ خود سازید و توکل کنید بر خدای بزرگ و راضی باشید به رضای خداوند. و من را ببخشید و حلال کنید. و از خداوند بخواهید که این هدیۀ ناقابل را قبول فرماید و برایم طلب مغفرت نمایید. و از زحمت های شما و از غم ها، دردها و دعاهای شما در ساعاتی که من در جبهه و بیمارستان بودم حلالیت می طلبم.

وصیتم به خواهر و برادرانم: شما مرا حلال کنید و این اسلام و امام عزیز را یاری فرمایید. که به حق پیروزید و از شما می خواهم که اگر به کربلا رفتید به جای من نیز یک زیارت بکنید. دوست دارم که راهم که همان راه الله است ادامه بدهید. و جای مرا در جبهه های نبرد خالی نگذارید. و از شما می خواهم که صبر را پیشه بگیرید. و از امام غافل نباشید. و بر حسین^(ع) و شهدای کربلا گریه کنید. چون آن ها عزیزتر از من هستند.

و اما در پایان چند سخنی با جوانان: و اما ای جوانان تحت تأثیر حرف های شخصی قرار نگیرید و جبهه را ترک نکنید و به یاد روز قیامت باشید که پنجاه هزار (000/50) سال از یکدیگر جدا خواهید بود و از این چند روز دنیا بگذرید که افسوس خواهید خورد که چرا به جبهه نرفته اید و از شما می خواهم که این انقلاب را حمایت کنید و بدانید در روز قیامت پشیمان نخواهید بود و هیچ گاه از پیام های امام امت سرپیچی نکنید. زیرا او حق بزرگی بر گردن ما دارد و بدانید اگر او را اطاعت نکنید به عذاب الهی دچار خواهید شد و سر تسلیم در برابر قدرت ها نشان ندهید. و این کمبودها را تحمل کنید. و همیشه طرفدار روحانیت در خط امام باشید. که این برای شما اجر عظیمی در نزد خداوند دارد. و من از خداوند آرزوی توفیق و عبادت را برای همگان از خداوند خواهانم.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

امضا

مجید کریم پناه

مورخ 21/ 08/ 1362

وصیت نامه دوم

السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین

با سپاس و ثنای بیکران خداوند متعال و با سلام به انبیا و اولیا و ائمه اطهار و با سلام به امام عزیز و یاران باوفای او و با درود به ارواح طیبه و پاک شهدا و مفقودین و با درود به مجروحین و معلولین و رزمندگان اسلام برای چندمین بار وصیت نامه ام را شروع می کنم.

امروز تاریخ صدر اسلام شروع شد. دوباره مکتب توحید در برابر این قدرت های شرک و کفر قرار گرفته است و تاکنون زنده نبودیم بلکه مرده بودیم و اکنون از خواب غفلت بیدار شده ایم و این لحظه های جهاد و مبارزه برای من لحظه های آغاز زندگی من بوده است و کم کم این زندگی حساس و خطرناک تر می شود و مسئولیت آن نیز سنگین تر می شود و ما باید از خود سؤال کنیم که آیا وارثان به حقی برای شهدا بوده ایم و آیا به راستی خون پاک شهدا را به پاس داشته ایم. اگر تاکنون موفق نشده ایم دین خود را به شهدا عزیز و اسلام ادا کنیم و با تلاش و کوشش پیگیر خود به نگهداری از دستاوردهای انقلاب بکوشیم و زمینه صدور واقعی آن را با عمل صحیح مان فراهم کنیم. ان شاءالله.

آری ای مردم: امروز افتخارمان این که در راه عقیده ای جهاد و مبارزه می کنیم که به حقانیت آن کاملاً آگاهیم و غیر از این برای مان راهی نمی ماند که یا پیروز می شویم و یا شهادت را چون اسلحه ای مرگبار بر فرق دشمن فرود می آوریم و هدف مان از این راه به خاطر این و آن نیست بلکه فقط به خاطر خدا و اسلام و من برای خدا و اسلام جهاد کرده ام و در این راه کشته می شوم.

الها! خدایا! تو مرا به سوی خود خواندی و من با این همه معصیت و با همه وجودم به سوی تو آمده ام. از هرچه داشتم گذشتم. زندگی مرفه دنیا را با تمام امتیازاتش ترک گفتم و از دنیای غرب و مظاهر زیبا و جذابش هجرت نمودم و به سوی جبهه ها رهسپار شدم. آمده ام تا تو را بشناسم. آمده ام تا خون و جانم را که تو به من امانت داده بودی در راه خودت بدهم.

ای خدای بزرگ. اکنون که بندگان خالص تو در راه تو و به قدرت لایزال تو به پیش می روند و اسلام و قرآن را یاری می کنند. و خون خود را به پای درخت اسلام می دهند و این خون هاست که اسلام را پیروز و سرافراز می کنند و اگر قرار است که اسلام و قرآن با خون و جان پیروز شود پس ای گلوله ها و ترکش ها بدن بی لیاقت مرا دریابید و مرا قطعه قطعه کنید که می خواهم با بدنی پاره پاره به دیدار محمد و آل محمد^(ص) بروم ان شاءالله .

امام عزیز و بت شکن، اکنون یک یک جوانان و عزیزان تو با هزاران هزار ؟؟؟ پا به جبهه ها می گذارند و پا از این دنیا برمی بندند. من نیز تا جان در بدن داشته باشم در راه اهداف عالیه تو و در راه پیشبرد حکومت اسلامی که در ایران به پا کرده ای آنچه که از دستم برمی آید خواهم کوشید و حتی جانم را نیز در راه تو که همان راه الله است خواهم داد و دست از تو برنخواهم داشت. ان شاءالله.

پدر گرامی و مادر مهربانم از صمیم قلب به شما سلام می رسانم. شما که یک فرزند در راه خدا داده بودید و دوباره یک فرزند دیگری هدیه دادید. امیدوارم که صبر و استقامت کنید همیشه توکل کنید به خدا و راضی باشید به رضای او و از خدا بخواهید که این هدیه ناقابل را از شما بپذیرد و از خداوند برایم طلب مغفرت نمایید. و ای خواهر و برادرانم این اسلام عزیز را یاری کنید که به حق ؟؟؟ امیدوارم که صبر کنید و راه شهیدان را ادامه بدهید و جبهه ها را خالی نگذارید. خداوند به شما اجرا عظیم و صبر جزیل عنایت فرماید.

وصیت نامه سوم

فلا تهنوا و تدعوا الی السلم و أنتم الاعلون و الله معکم.

سستی نکنید و دشمن را به صلح نخوانید که شما برترید و خدا با شماست

جوان های مان که تاکنون آن قدر شهید شده اند تا این که شر ابرقدرت های بزرگ از سر ایران کم بشود.

امام خمینی

با سلام و درود به حضرت مهدی^(عج) ارواحنا له الفداء و نائب بر حقش خمینی کبیر و امید او آیت الله منتظری و با سلام به ارواح مطهر و پاک شهیدان و مجروحین و معلولین و اسرا و رزمندگان اسلام شهدای زنده و خانواده های گرامی شان و با سلام به امت حزب الله و همیشه در صحنه ایران و اما برای آخرین سخنم چند کلمه ای با شما دارم.

پروردگارا! معبودا! خداوندا! ای خدایی که به من جان دادی و ای خدایی که به من ایمان عطا کردی و ای خدایی که در همه کارها کمکم می کردی و ای خدایی که توفیق رفتن به جبهه ها را به من عطا کردی و ای خدایی که در هنگام ناامیدی امید به من دادی و ای خدایی که در جبهه ها حافظ من بودی و ای خدایی که پیروزی ها را نصیب ما می کردی و ای خدایی که با تو درددل می کردم و ای خدایی که در هنگام سختی ها تکیه گاهم بودی. و ای خدایی که در هنگام عملیات به امید تو حرکت می کردیم و ای خدایی که در درگیری ها به تو توکل می کردیم و ای خدایی که پشتیبان رزمندگانی و ای خدایی که در درگیرها تو حافظ من بودی وای خدایی که شفادهنده من و همه مجروحینی و ای خدای مهربان تو را شکر می کنم و شکرگزار این نعمت هایم.

اما چه شکری ای خدا من باید آن گونه شکرگزار نعمت هایت باشم که زبان باید توانایی گفتنش را نداشته باشد و گوش طاقت شنیدنش را نداشته باشد و دست قدرت نوشتنش را نداشته باشد. لیکن تو ای خدای مهربان قبول کن این شکر ناقابل را به درگاهت و آری اکنون که رزمندگان اسلام دارند اسلام به سراسر دنیا گسترش می دهند و دشمن را از سرزمین های اسلامی برمی چینند و در این درگیری ها بعضی ها مجروح و بعضی ها شهید می شوند و با خون های شان زمین را سرخ می کنند و با این خون هاست که اسلام پیروز می شود و اگر قرار است که اسلام با خون و جان عزیزان رشد کند پس ای گلوله ها و ترکش ها و توپ ها بدن مرا دریابید و بدن مرا قطعه قطعه کنید و مرا بسوزانید که بدن من از بدن حسین^(ع) بالاتر نیست که می خواهم با بدنی پاره پاره به دیدار حسین^(ع) و شهدا بروم. خداوندا می دانی که مسئولیتی را که تو و خون شهیدان بر گردنم نهادید انجام وظیفه نکرده بودم و ذره ای هم برای این انقلاب خدمت نکرده بودم در صورتی که انقلاب اسلامی بر من خیلی حق داشت که این انقلاب مرا از چه گناهانی بازداشت و من را به راه الله کشانید و من شکرگزار این نعمت نبوده ام. لیکن تو مرا ببخش و ای مردم، ای خواهر و برادر شما که رهرو راه شهیدانید شما که مسئولیتی عظیم بر دوش دارید برای این انقلاب کوشش کنید. خدمت کنید. هم چنان که این انقلاب برای شما چه خدمت هایی کرده است. این انقلاب شما را از چه گناهانی بازداشته است و شما را پاک گردانید. همیشه طرفدار حق باشید و یاران روح الله این امام را تنها نگذارید. هم چنان که امام شما را تنها نمی گذارد و خدمت می کند. جبهه ها را خالی نگذارید و بر خدا توکل کنید که پیروزی از آن مسلمین است. خداوندا شهادت در راهت را نصیبم بگردان و در آن لحظه مرا به خودم وامگذار و در آن لحظه توفیق دیدار امام زمان^(عج) را به من عطا فرما و از گناهانم درگذر. مرا باایمان از این دنیا بیرون ببر و این عبادت های ناقابل را از من و این زخم های ناقابل را از من پذیرا باش. همسایگان و آشنایان و ای دوستان از همگی شما حلالیت می طلبم و مرا ببخشید. از خدا غافل نباشید و راه شهیدان را ادامه دهید و طرفدار روحانیت مبارز باشید و ای خانواده های شهدا، مفقودین، اسرا و مجروحین مرا حلال کنید چون نتوانسته ام خدمت برای شما کرده باشم و اما ای خانواده عزیز و مهربانم اگر جنازه ام را برای شما نیاورده اند و دسترسی به جنازه ام پیدا نکردید شما هم ناراحت نباشید چون که شما جان عزیزان را در راه خدا داده اید پس بگذارید جنازه بی روحش نیز در بیابان ها افتاده باشد و شما راضی باشید به رضای خدا. اگرچه جنازه ام را نیز برای شما آوردند و توکل کنید بر خدای بزرگ و شما خواهر و برادر و شما نیز مرا حلال کنید و این اسلام و امام را یاری کنید که به حق پیروزید و جبهه ها را خالی نگذارید اگرچه همه هم شهید شدید و بدانید اسلام پیروز است و اما ای پدرخوب و ای مادر مهربان و باوفایم شما که با انگشت های تان رضایت نامه و در اصل شهادت نامه ام را امضا کردید و اجازه رفتن را به من دادید و جلوگیری از رفتن من به جبهه ها نکردید اجری عظیم نزد خداوند دارید و مرا ببخشید و حلال کنید و از خدا برای تان طلب مغفرت می کنم و صبر ؟؟؟ بر خدا و از خدا بخواهید که شهادت مرا ؟؟؟

و ای جوانان چند کلمه با شما دارم از همگی شما می خواهم که جبهه ها را خالی نگذارید گول فرزند و همسران تان را نخورید که به شما می گویند به جبهه نروید و می ترسیم که شهید شوید و از نزد ما روید.

ای جوانان به یاد قیامت باشید که پنجاه هزار سال از یکدیگر جدا خواهید بود و از این چند روز دنیا بگذرید.

چرا به جبهه ها نرفته اند شما ؟؟؟ بروید که ؟؟؟ توفیق عبادت ها را خواهانم. خدایا ؟؟؟ را پیروزشان بگردان.

مجید کریم پناه آرانی

21/ 08/ 62

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته