عليرضا اول خرداد 1337 مصادف با 13 رجب ميلاد فرخندة امام علي^{(عليه السلام)} در بيدگل به دنيا آمد، دو ساله بود كه پدرش را از دست داد. رنج و مشقت زندگي چهار فرزند اين خانواده به دوش مادر بزرگوارش افتاد.

بعد از اتمام دوران دبستان به علت فقر مالي نتوانست به تحصيل خود ادامه دهد، از اين رو به كار مشغول شد در سال 1351 به عنوان كارگر در شركت ريسندگي و بافندگي كاشان استخدام گرديد.

در سال 1356 به خدمت سربازي رفت و در همان دوران خدمت سربازي ازدواج كرد. با شروع انقلاب اسلامي در سال 1357 به دستور امام خميني از پادگان فرار كرد و بعد از پيروزي مجدداً جهت ادامة خدمت، خود را به پادگان معرفي نمود.

عليرضا از همان ابتداي پيروزي انقلاب در حراست از شهر و خدمت در بسيج سپاه، جواني فعال بود تا اين كه با شروع تجاوزات رژيم بعثي عراق به ميهن اسلامي در سال 1359 براي اولين بار به عنوان يك بسيجي داوطلب در تاريخ 1359/11/14 با اين كه اوّلين فرزندش ( سلمان ) تازه به دنيا آمده بود براي دفاع از كشورش راهي ميدان جنگ ( جبهة بانه كردستان ) شد، كه اين مأموريت چهار ماه به طول انجاميد و سپس به شهر و خانه برگشت.

براي دومين بار در تاريخ 1360/5/13 به منطقه غرب ( جوانمرد ) اعزام شد كه مدت هفتاد روز در آن منطقه با دشمنان و مزدوران داخلي جنگيد. هر گاه از جبهة جنگ بر مي گشت تمام تلاش و همت خود را صرف خدمت در پايگاه بسيج شهر مي كرد تا اين كه پايگاه بسيج صاحب الزمان^(عج) را به همت تعدادي از جوانان ديگر تأسيس كـردنـد.

عليرضا براي سومين بار به عنوان يك بسيجي در تاريخ 1360/10/8 به جبهة جنگ در غرب كشور ( تنگ كورك - سر پل ذهاب ) اعزام شد و بعد از 75 روز دفاع در برابر متجاوزين بعثي، در ايام عيد به شهر خود بازگشت امّا آرام و قرار نداشت تا اين كه در همان روزهاي عيد براي شركت در عمليات آزاد سازي سرزمين ايران اسلامي - كه در آن زمان عمليات فتح المبين آغاز شده بود - در تاريخ 1361/1/8 به جبهة جنوب خوزستان اعزام گرديد و در عمليات بيت المقدس شركت نمود. و با سازماندهي در گردان پياده تيپ 7 ولي عصر^(عج) ، در مرحلة سوم عمليات براي آزاد سازي شهر خرمشهر از چنگ متجاوزان، روز يكشنبه 1361/3/2 شركت كرد و در نهايت بعد از 330 روز حضور در ميادين مختلف نبرد به آرزوي ديرينه اش، شهادت رسيد و پيكر پاكش در 1361/3/2 شب سوم شعبان ( ميلاد امام حسين^{(عليه السلام)} ) در گلزار شهداي امام زاده هادي^{(عليه السلام)} بيدگل به خـاك سپـرده شد و فرزند دو ساله اش ( سلمان ) همچون خودش در سن دو سالگي از نعمت پدر محروم گشت.

روحش شاد و راهش مستدام باد