محمدرضا مکاری نژادسال 1344 در یک خانواده معتقد و مذهبی در مشهد پا به عرصۀ وجود نهاد. دوران کودکی را در دامان پر مهر و محبت پدر و مادر گذراند. همراه پدر و مادر به مکۀ معظمه مشرف شد در سن هفت سالگی به مدرسه پا نهاد . دوران ابتدائی خود را با نمرات خوب و ممتاز در مدرسۀ 17 شهریور آران گذراند. وی در همان اوان کودکی عشق وافر به اسلام داشت و در مساجد شرکت کرده و به نماز می­ايستاد و عبادت می­ کرد. دوران راهنمایی را در مدرسۀ شهید علی خدمتی (نظام وفا) پشت سر گذاشت. سال 1357 وقتی که انقلاب اوج گرفت وی همچون دوستانش در تظاهرات و راهپیمائی­ها شرکت کرده و نقش به سزایی داشت. در این راهپیمائیها محمدرضا به ساختن (کوکتل مولوتف) پرداخت تا نقش و کمکی در انقلاب داشته باشد. وی در خانه به پدر و مادرش کمک می­کرد. اخلاق خوبی داشت و رفتار و کردارش ضرب المثل بچه های محل شده بود با کسانی که به راه­های منحرف کشیده شده بودند به بحث و گفتگو می­پرداخت و آنها را از راهی که می­پیمودند باز می­داشت و به راه راست دعوت می­نمود.

وی به ورزش علاقه زیادی داشت و ورزش را همراه با اخلاق اسلامی می­دانست پس از طی دوران راهنمایی پا به دبیرستان برادران شهید عبدالهی نهاد. در سال اول نظری بود که جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شروع شد. او علاقه وافری به جبهه و جنگ با کافران بعثی داشت تا اینکه به بسیج سپاه قم مراجعه کرده و برای رفتن به جبهه ثبت نام نمود. بارها محمدرضا به بسیج قم مراجعه کرده، ولی جواب منفی می­شنید تا اینکه همراه دو نفر از دوستانش در تاریخ 1360/4/12 به قم مراجعه کردند و فردای آن روز که اول رمضان بود به اهواز اعزام شدند و پس از آموزش به جبهه خونین شهر منتقل شدند. پس از مدتی دفاع از مرزهای اسلام در تاریخ 19 رمضان مجروح شده و در بیمارستان طالقانی آبادان بستری شد. پس از مدتی به وسیلۀ هواپیما که حامل مجروحین بود به مشهد انتقال یافت ولي قبل از فرود در آسمان مشهد به درجۀ شهادت نائل گردید

روحش شاد و راهش مستدام و پر رهرو باد