علی اکبر نجفی تبار
مصطفی
کادر ارتش
بهداری نیروی زمینی
1336/05/18
روستای محمدآباد کویر آران وبیدگل
1359/08/21
اتوبان تهران-قم
محمد آباد کویر
علی اکبر نجفی تبار سال 1336 در روستای محمد آباد کویرآران وبیدگل پا بدنیا نهاد به علت نبودن مدرسه در زادگاهش، ناچار خانوادهاش به شهرکوچ نمودند و تحصیلات ابتدائیش را در مدرسه امام کاشان گذراند، و با تأسیس مدرسه در زادگاهش بار دیگر به روستا باز میگردد و چون پدرش کارگر سادهای بود بناچار نیمی از روز را بکار و نیم دیگر را به تحصیل ادامه داد تا دورۀ متوسطه را به پایان رسانید.
چون امکانات روستا نتوانست طبع سرشار او را آرام سازد بار دیگر تک و تنها به شهر مراجعت نمود و در کارخانه حریر و مخمل کاشان مشغول بکار شد و شبانه در دبیرستان سپهر به تحصیل ادامه داد و با این برنامه سنگین باز یک لحظه ارتباطش با جامعۀ روحانیت قطع نشد و همیشه با روحانیت مترقی در مکاتبه و معاشرت بود تا به آن گم شده خود برسد. بعد از اتمام کلاس پنجم دبیرستان با عشق به مکتب اسلام و میهن ایران وارد بهداری نیروی زمینی شد تاجنگ تحمیلی عراق علیه ایران آغاز شد و او به گم شده خود دست یافت.
روحش شاد و راهش مستدام و پر رهرو باد
خانواده محترم، پدر مهربان، مادر عزیز، برادران خوب من، خواهران دلسوز: اکنون که من به درجۀ شهادت امکان دارد برسم شما باید خوشحال باشید چون این مرگ باافتخاری است. مادرجان اگر من شهید شدم شما گریه نکن چون اول این که به درجۀ شهادت رسیدم. دوم این که غیر من چندتا پسر دارید. مادرانی هستند که فقط یک فرزند دارند که شهید می شوند.
مادرجان، مگر نمی دانی که زندگی جز گرفتاری و ناراحتی و غم و غصه چیز دیگر نیست، پس در واقع من از حال راحت شدم به هر جهت من خوشحالم به درجۀ شهادت می رسم و بیش از این راجع به شهادت نمی نویسم.
گروهبان علی اکبر نجفی تبار