آرزو دارم شمع باشم در دل شبها بسوزم

روشنی بخشم به جمعی و خودم تنها بسوزم

بسم الله الرحمن الرحیم

اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمدا رسول الله

گواهی میدهم که خدا یکتاست و جز او کس دیگری نیست و گواهی میدهم محمد فرستاده و پیغمبر خداست.

ای کسانی که ایمان آورده اید علت چیست که چون امر شود که برای جهاد در راه دین بی درنگ بیرون شود به خاک ناچیز می افتید؟ بدانید که اگر در راه دین خدا برای جهادبیرون نشوید و خدا شما را به عذابی دردناک معذب خواهد کرد و قومی دیگر برای جهان به جای شما بگمارد و شما به خدا زیانی نمی رسانید و خدا بر هر چیز تواناست. برای جنگ با کافران سبک باربیرون شوید و در راه خدا با مال و جان جهاد کنید این کار شما را بسی بهتر خواهد بود اگر مردمی با فکر و دانش باشید. ( آیه 40-37 سوره توبه)

یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی. ای نفس قدسی مطمئن و دل آرام امروز به حضور پروردگارت باز گرد که تو خشنود و او راضی از توست باز آی و در صفهای بندگان خاص من درای و در بهشت من داخل شو.

پروردگارا؛ از تو می خواهم که در روز حساب با عدالت با ما رفتار نکنی بلکه از روی رحمانیت با ما رفتار کنی.

خدایا ؛ به تو پناه می آورم چون تو رحمان و رحیمی.

خدایا ؛ تو دریای رحمتی ما را در آن دریا غسل ده که ما جز به آن دریا به دریای دیگر پاک نمی شویم. آمین یا رب العالمین

سلام بر پدر و مادر؛ شما صبر را در همه امور به جای آورید که خدا صابران را دوست دارد . صبر مانند سری است بر بدن ایمان که بدون صبر ایمان وجود ندارد و در تمامی مشکلات امام حسین (ع) را اسوه خود قرار دهید.

چند کلامی با خانواده ام؛

مادرم بگذار تا با شهادتم زندگی خاموش را روشن سازم مادرم من از بین تمام رنگها، رنگ سرخ و از بین تمام گلها گل لاله و از بین تمام باغ ها ، گورستان و از بین تمام مرگ ها شهادت را پذیرفتم. اولین خواهشی که از خانواده ام دارم این است که مرا به خاطر خطاها و اذیت و آزارهایم ببخشایند و حلالم کنند و از خداوند آرزوی مغفرت مرا بخواهند.

اما مادرم؛

سعی کن در ظاهر اشکهایت را جاری نکن و هر وقت می خواهی به یاد من گریه می کنی به یاد امام حسین (ع) باش که در دنیا مادر نداشت و به یاد علی اصغر امام حسین (ع) گریه کن که با تشنگی گلوی او را نشانه رفتند.

و اما ای پدرم؛ ای سرورم چه بگویم که در شأن تو باشد. شرمنده ام که حق تو را به خوبی انجام نداده ام چون می دانم که چه زحماتی از کوچکی تا امروز برایم کشیدی . می دانم که چه رنجها متحمل شده ای اما افسوس می خورم که چرا لایق آنها نبودم من را ببخش.

اما ای برادرانم از شما می خواهم که نماز را به پا دارید که خدا نمازگزاران را دوست دارد و همیشه در مجالس مذهبی شرکت کنید و غمخوار بابا و مامان باشید.

امت شهیدپرور؛ باید بگویم که من با میل و خواست خودم به جبهه آمده ام .

وصیتم به تمام مادران این است که مادران نکند خدای ناکرده از رفتن فرزندان تان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در حضور خدا نمی توانید جواب زینب را بدهید.

پیامم به برادران بسیجی این است که در کارهایتان خدا را در نظر بگیرید و همیشه سعی کنید در حالت استغفار از خداوند باشید و در راه او قدم بردارید. نکند که شما را از روحانیت مبارز جدا کنند که آن روز روز شکست شماست . روحانیت، جبهه و سنگر مدرسه را حفظ کنید.

و اما ای دوستان؛ شما مثل برادر با من بودید از شما می خواهم که من را ببخشید و در ضمن کسانی که با من دوست بوده و اظهار دوستی می کردند دوست دارم همه در خط امام و در خط ولایت فقیه باشند یک وصیت که حتماً به آن عمل کنید:

مبادا خویشتن را واگذاریم امام خویش را تنها گذاریم

مبادا مثل اهل کوفه باشیم امام خویش را تنها گذاریم

و یک وصیت دیگر:

حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو

واندر دل آتش درآی پروانه شو پروانه شو

هم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن

وآنگه بیا با عاشقان همخانه شو همخانه شو

والسلام

65/12/10

مهدی بابایی