بسم اللّه الرحمن الرحیم

و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون

«مپنداريد آن هايي كه در راه خدا كشه مي شوند مرده اند، بلكه آن ها زنده اند و نزد خداي شان روزي مي خورند». قرآن كريم

شما باكي از اين كه شكست بخوريد نداشته باشيد براي اين كه براي لشكر اسلام هيچ وقت شكست نيست. شهادت شكست نيست، پيروزي هم شكست نيست. شما يا پيروز مي شويد يا شهيد در هر دو جهت پيروزي با شماست.

ملتي كه شهادت براي او سعادت است پيروز است.

من ؟؟؟ عزيزي كه افتخار ؟؟؟؟ و شما عزيزان غيرت مندي كه موجب سرافرازي تان بودند به جوار رحمت حق فرستاديد...

خدايا! اين قطره خون ناچيز و ناقابل مرا براي گسترش اسلام در حضور بپذير و اگر جان ما آن ارزش را دارد كه براي اسلام فدا شود و اسلام پيش برود، صدها بار به ما جان بده مبارزه كنيم و شهيد بشويم.

حال كه به جبهه رفته ام و پا در چكمه كرده ام و سينه دشمن را نشانه مي روم، نه به خاطر كينه و دشمني، بلكه احياء دينم و دفاع از صدور انقلاب است و از خداي بزرگ مي خواهم كه مرا ياري كند تا در راه او گام بردارم و تمام وجودم در راه او باشد و در اين راه كه مي روم هر گلوله اي كه به تنم مي خورد به ياد خدا تحمل مي كنم و از او مي خواهم كه قدرت صبر و طاقت به من عنايت كند. اگر هم كشته شوم چه سعادتي بهتر از آن كه در نزد خدايم و دوش به دوش شهداي سرخ علوي و ايراني در دنياي ديگر خواهم بود و مسلماً كساني ديگر راه مان را ادامه خواهند داد.

اكنون دين محمد^(ص) بعد از هزار و چهارصد سال دوباره زنده شده و محمد زمان ياري مي خواهد. همه بايد دست در دست يكديگر بدهيم و دين خدا به رهبري امام بزرگوار اين اميد مستضعفان را ياري و به جهان عرضه كنيم و حتماً مي دانيد كه اسلام خون مي خواهد و من خودم در اين راه قدم نهادم چون ديدم كه عدل الهي قيامت در اين دنيا پيش آمده است و اين يك امتحان است كه اميدوارم به حق امام زمان^(عج) در اين امتحان قبول بشوم و نمره شهيدن شدن را بياورم و به تمام دوستان و جوانان نصيحت برادرانه مي كنم كه «در پشت جبهه سنگرهاي مسجد را خالي نكنيد و گوش به فرمان امام باشيد و هرگز كوتاهي نكنيد».

با سلام به خانواده ام و به پدر و مادرم كه اميدوارم براي من زياد ناراحت نشويد. پدر مهربانم، مي دانم كه مرا از چشم راستت بهتري مي خواستي ولي اكنون افتخار كن كه اين چشم راست را در راه خدا دادي، هم چون امام حسين^(ع).

و شما اي مادرم: مي دانم كه براي مادر سخت است كه فرزند خود را از دست بدهد. مادر مي دانم كه نتوانستم زحمات شما را جبران كنم ولي اميدوارم كه با شهادتم مرا ببخشيد. مادرم، فاطمه وار مقاومت كن كه در اين امتحان و حتي از روي عظمت مادري هم كه هست ماقومت كن و شكر به جاي بياوريد كه اين امانت خداوندي را 19 سال خوب نگهداري كرديد و به خود الله پس داديد. و با سلام به خواهرانم كه وظيفه خود را مي دانيد و از شما انتظار دارم كه زينب گونه عمل كنيد و همان گونه كه زينب^(ع) برادر خود را از دست داد و مقاومت كرد شما هم مقاومت كنيد و سلام به برادر كوچكم، از شما خواهرانم مي خوام كه برادرمان را بزرگ كنيد و راهي را كه من پيمودم چون راه الله است، او را نيز تربيت كرده و تحويل جامعه بدهيد تا بر عليه دشمنان اسلام در هر مكان و هر زمان باشد مبارزه كند.

والسلام و عليكم و رحمه الله و بركاته علي باغباني

«و درود خداوند و سلام امت اسلامي بر اين خط سرخ شهادت»