بسم اللّه الرحمن الرحیم

با نام او كه محمد^(ص) را براي رسالت و علي^(ع) براي امامت و حسين^(ع) را براي شهادت و سجاد^(ع) را براي عبادت و بقيه الله^(عج) را براي عدالت و خميني را براي هدايت آفريد.

و من المؤمنين رجال صدقوا ما عاهدوا و اليه منهم من قضي كبر و منهم من ينتظر و ما بدلو تبديلا

در مسلخ عشق جان فدا بايد كرد

جان را ز حصار تن جدا بايد كرد

گر زائر كربلاي عشقي اي دوست

برخيز سفر به جبهه ها بايد كرد

اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمد رسول الله و اشهد ان عليا و اولاده المعصومين حجج الله

شهادت مي دهم كه جز الله معبودي نيست و محمد^(ص)، پيامبر و فرستادة خداست و علي^(ع) و اولاد معصومش حجت هاي خدايند بر زمين.

قصد نويسندگي ندارم ولي به عنوان وظيفه چند كلمه اي را به نام وصيت نامه مي نويسم چرا كه تكليف هر مسلماني داشتن وصيت نامه است الهي تو خود مي داني كه در اين مدتي كه در اين دنياي فاني و بي مقدار بودم گناهان زيادي كردم ولي تو ستار العيوب هستي و همه را پوشاندي.

الهي از زيادي گناهان روي سربلند كردن در برابرت را ندارم و بسيار خجل و شرمنده ام اما تو رحمان و رحيمي و اميد من به عفو و رحمت تو است و به اين اميد و اعتماد است كه به درگاه مقدست روي مي آورم و توان استغفار و طلب عفو و بخشش دارم.

پروردگارا در اين لحظات كه براي عمليات آماده مي شويم مرا مورد عفو خود قرار بده و بيامرزم. پروردگارا تو خود مي داني كه من براي هيچ گونه مقام يا ثروت و هدفي خاص به جبهه نيامدم بلكه به عشق تو و براي لبيك به نداي امام و دفاع از اسلام زندگي در شهر و رفاه ظاهري آن را رها كردم و به جبهه آمدم. خدايا تو را شكر مي گويم كه مرا در عصري چون اين عصر، در كشوري چون ايران در زمان رهبري چون خميني قرار دادي كه توانستم آگاهانه به سوي تو بيايم. خدايا مرگ مرا مرگ سياه و ننگين در بستر قرار مده بلكه از تو مي خواهم كه مرگ مرا شهادت در راه خودت قارر بدهي و اگر ما را قابل مي داني به درگاهت بپذيري در پايان وصيت نامة خود چند كلامي هم با پدر و مادر و برادر و خواهرم هم چنين با عموم مردم دارم كه ابتدا روي سخنم با پدر و مادرم است پدر و مادر عزيزم از شما عذرخواهي مي كنم به خاطر اذيت هاي زيادي كه در زندگي خود به شما نمودم و شايد وظيفه ام را در ارتباط با شما درست انجام ندادم و موجب ناراحتي شما شدم پس مرا حلال كنيد. اگر خبر شهادت من به شما رسيد بي تابي نكنيد مگر براي كسي كه نزد پروردگارش به درجه اي نائل آمده بايد گريه كرد؟ پس هر وقت گريه مي كنيد براي مظلوميت حسين^(ع) گريه كنيد نه از دست دادن من.

ارزش اسلام پيش از اين هاست و حق اسلام بر ما زياد است همة ما بايد فداي اسلام بشويم. بايد افتخار كنيد كه چنين سعادتي نصيب شما مي شود كه توانستيد امانت خدا را به خوبي تربيت كنيد و سرانجام در راهش تقديم كنيد. از شما مي خواهم كه صبر داشته باشيد و در راه تربيت فرزندان ديگرتان كوشا باشيد.

وصيت به خواهر و برادرم، خواهر عزيزم مرا ببخشيد كه نتوانستم خدمتي به شما بكنم. حجابت را حفظ كن كه حفظ حجاب شما برّنده تر از سرخي خون ماست.

برادر عزيزم از تو مي خواهم درست را خوب بخواني و در راه خدا قدم برداري كه راه نجات همة انسان ها پيمودن اين راه است.

وصيت من به تمامي دوستان و مردم اين است كه اگر بدي در حق شما كردم مرا حلال كنيد و در قبال خون شهدا خود را مسئول بدانيد و تقوي را پيشه كنيد كه ان شاءالله سعادتمند گرديد و توجه كنيد كه فرهنگ اسلامي را موردنظر قرار دهيد و از فرهنگ غربي دوري كنيد و بپرهيزيدكه فرزندان شما در آينده در راه گسترش اسلام و اهداف انقلاب اسلامي قدم بردارند.

ملت عزيز من مي دانم كه در مرحله اي نيستم كه بتوانم به شما وصيتي بكنم و قابل نيستم ولي به عنوان وظيفه و يادآوري مي گويم كه اتحاد و وحدت را حفظ كنيد چرا كه انقلاب اسلامي با وحدت كلمه به پيروزي رسيد و خدا را در نظر داشته باشيد. براي رسيدن به مقام و موقعيت هاي اجتماعي با هم رقابت و دعوا نكنيد كه همة دنيا فاني و تمام شدني است.

دنيا محل آزمايش است و ارزش انسان بيش از اين چيزهاست.

در پايان از همة اقوام، دوستان و... عذرخواهي مي كنم و همه را به خداي يكتا مي سپارم. خدانگهدارتان

پروردگارا رزمندگان اسلام پيروز كن و اسيران ما را آزاد بگردان. كساني كه به انقلاب اسلامي در هر لباسي و موقعيتي ضربه مي زنند اگر قابل هدايتند، هدايت و گرنه نابودشان بگردان.

دوست دارم چون شهيدان در دل سنگر بميرم

جان به كف بنهاده هم چون نوجوان اكبر بميرم

دوست دارم لاله باشم در گلستان بهاري

تا به فصل مهرگان مانند گل پرپر بميرم

دوست دارم سر نباشد بر تن من

چون حسين بي علي^(ع) در كربلا بي سر بميرم

دوست دارم از علي آموزم اخلاص عمل را

صبحدم كه با ضربت خنجر بميرم

دوست دارم با شهادت زين جهان بگريزم آري

مگر را بگذرانم و از زندگاني خوش تر بميرم

خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار

15/ 11/ 1362