جلال اکرامی نوش آبادی

خدايا! تو خود مي داني كه آن چنان عشق به تو و شهادت در راهت در من وجود دارد كه گويي همچون آتشي سـوزان سـرا پـاي وجـودم را مـي سـوزانـد و ايـن آتـش عشـق الهي هرگز در من خاموش نگردد، مگر با شهادتم ...